Zitkamer

Jayden glimlachte en keek even van de een naar de ander.

'Wacht even.' Zei hij tegen Jayden. Hij stond op en trok Elliot aan zijn kraag van de stoel af naar buiten. Kreunend van de pijn liet hij Elliot net buiten de deur los en deed de deur dicht. Snel ging hij weer zitten. 'Waar awren we?'

Jayden glimlachte 'Ja, waar waren we' zei ze zachtjes en ze kwam voorzichtig dichterbij waarna ze zachtjes haar lippen op die van hem drukte.

Demain sloeg zijn armen om haar heen en kuste haar. Hij werd helemaal warm en wist dat hij haar nooit meer kwijt wou. Hij trok zich een stukje terug en fluisterde. 'Ik hou van je.' En kuste haar toen weer.

Jayden vond het apart om weer iemand te zoenen, maar probeerde zich stiekem in te beelden dat het Benjamin was, ze was het niet vergeten van de holle boom. Ze glimlachte bij zijn woorden 'Ik ook van jou' kwam er aardig gemeend uit, maar dat was het niet. Ze kuste hem snel weer en haar armen gleden om zijn middel.

Demian genoot van elke seconden en wreef rustig over haar rug. Ze was zo perfect. Ze was zichzelf en gelukkig niemand anders. Beter dan welke adel dan ook.

Jayden glimlachte even tegen zijn lippen aan en kuste hem gewillig. ze moest wel. Even trok ze zich terug 'En is dit goed' zei ze glimlachend en ze wachte met haar lippen een paar milimeter bij die van hem verwijderd op een antwoord.

'Heeft het haast dan dat ik moest gaan jagen?' Vroeg hij en kuste haar snel nog een keer. 'Want ik vermaak me prima.'

'Hm' mompelde ze en ze sloot haar ogen 'Nee, straks is goed' zei ze alsof ze zich ook prima vermaakte. Snel kuste ze hem weer en ging iets dichter tegen hem aanzitten.

Elliot kuste haar ook weer en legde een hand o phaar wang.

Jayden kroop op zijn schoot en waagde het er maar op om voorzichtig haar mond een stukje te openen.

Demian opende zijn mond ook rustig en tikte voorzichtig haar tong aan. Nu wist hij het zeker, de liefde was ook wederzijds.

Jayden voelde even een rilling door haar lichaam trekken. Ze hoopte maar dat hij het geloofde en ze draaide zachtjes een rondje om zijn tong. Veel verder moest het maar niet gaan dacht ze. Hij moest maar snel gaan jagen.

Demian speelde met haar tong en hoopte dat dit moment voor eeuwig zou blijven duren. Ze was letterlijk een engel die god hem had gestuurd.

Toch snapte ze niet dat hij haar had gekozen en niet Elizabeth die altijd aardig tegen iedereen was. Ze speelde mee met haar tong en hield haar ogen gesloten.

Demian tongde haar nog steeds en bedankte god in zijn hoofd voor al zijn geschenken en goedwilligheid.

Jayden tongde hem nog even en trok zich toen terug 'En, is dit genoeg voor de jacht?... dan krijg je daarna meer' zei ze grijnzend.

'Ik hoop van wel.' Zei hij en opende langzaam zijn ogen. 'Daar kijk ik dan naar uit.'

Jayden glimlachte en gaf hem nog snel een laatste kus waarna ze opstond 'Dan ga ik nu naar mijn kamer' deelde ze glimlachend mee en ze draaide zich met een sierlijke draai om en ze liep de kamer uit. Ze moest opschieten want ze moest nog naar Benjamin toe.

Demian keek haar even na en zag Elliot weer binnenkomen toen ze weg was. 'Heb je nou serieus alles zitten afluisteren?' 'Ja, en het was niet om aan te horen.' Demian gooide een kussen in zijn richting en glimlachte blij. Hij was ook heel blij en vol van energie. Dit was echt het mooiste moment van zijn leven. 'Dit krijg jij nooit voor elkaar.' Zei hij Elliot plagend.....................................gaat nog lang door.