Boomhutten

'Ik ga vannacht niet slapen.' Zei hij terwijl hij de kus even pauzeerde. 'In mijn dromen ga je me waarschijnlijk ook de hele dag kussen, en je weet dat ik dan niet kan slapen.' Zei hij grijnzend.

Jayden glimlachte een beetje blozend en schudde haaar hoofd 'Hm, tja hoe gaan we dat nou oplossen' fluisterde ze met een glimlach. 'Of je blijft vanacht gewoon bij mij slapen... of ik leer je paardrijden vanacht' grijnsde ze.

'Oja, dat zou je mij nog leren.' Zei hij vrolijk. 'Lijkt me een goed plan. Misschien ligt daar mijn talent wel.' Hij grijnsde even en kuste haar toen op haar neus. 'Ik wil ook wel zien hoe jij dat doet.'

Jayden glimlachte 'Ja, misschien wel' zei ze grijnzend. 'Vanacht, twee uur bij de stallen?' stelde ze voor en ze kuste hem even 'Ik weet dat je niet goed op kan staan dan...' vervolgde ze met een glimlach.

'Goed. Ik zal mijn best doen.' Zei hij grijnzend en hij speelde met haar haar. 'Waar is je strikje eigenlijk?' Vroeg hij.

'Het strikje.. zodat je het eruit kan halen' zei ze plagend. 'Ik zit hier nog n Demian's jurk, ik kom net van de begrafenis.. mijn spullen heeft hij nog net niet verbrand en liggen op mijn nieuwe kamer, die ik wel mag houden' zei ze met een glimlach en ze kuste hem nog een keer, nu het kon en mocht.

Benjamin grijnsde. 'En, hoe vind je het om weer met je oude baantje aan de slag te gaan?' Vroeg hij plagerig.

Jayden glimlachte 'Hm.. eerlijk?' vroeg ze hem en ze wist dat het antwoord daarop ja zou zijn. 'Ik vind het heerlijk om van die bekakte adel af te zijn, om niet overal nagekeken te worden en niet beschermd te worden door vijf bodyguards zelfs als je er geen een nodig hebt... en ik kan nu ook veel vaker bij jou zijn' rondde ze haar beklag met een glimlach af.

Hij glimlachte ook. 'Zo mag ik het horen.' Zei hij en hij kuste haar opnieuw. 'Maar voor mij blijf je altijd de edele jonkvrouwe hoor.' Zei hij en hij kuste haar op de rug van haar hand.

Jayden glimlachte en kuste hem terug 'Nou, mijn edele heer' zei ze overtuigend en met een kleine glimlach. Wat waren die handkusjes nou vergeleken met het proeven van zijn lippen dacht ze grijnzend. 'Dan moet je wel met me meelopen naar het kasteel' zei ze met een grijns.

Benjamin schudde lachend zijn hoofd. 'Nee, want ik ben geen edele heer!' Zei hij droog en hij sprong behendig via het trappetje naar beneden.

'Pfff' zei ze zuchtend 'Nou en, ik ben ook geen edele jonkvrouw... nooit geweest ook niet' maakte ze hem duidelijk en ze klom toen ook maar naar beneden. 'Maar dat is ook de reden dat ik van je hou, die adelijken kunnen niet zijn wie ze zijn' zei ze met een glimlache en ze trok hem naar zich toe om hem nog een kus tegeven.

'Oja, stom van me. Jij bent Jayden die gedwongen werd het te worden.' zei hij en hij kuste haar ook. Het leek net of ze het altijd al zo hadden gedaan.

'Dat heb je goed gezien' mompelde ze tussen de kus door. Ze trok zich terug en pakte zijn hand 'Ik hou van je' zei ze zacht en ze trok hem mee richting het kasteel. Het was vandaag niet goed begonnen, maar nu kon haar dag niet meer stuk.

'Laten we maar niet naar de keuken gaan.' Mompelde Benjamin. 'Dan krijg ik op mijn kop. Morgenochtend kan ik wel met een smoes komen, maar niet als ik nu nog op kom dagen.'

'Kom maar met mij mee' zei ze met een glimlach. Eigenlijk had ze nu twee kamers, haar oude kamer en haar nieuwe. 'Ik heb nog even tijdelijk twee kamers tot mijn beschikking' fluisterde ze.