Paard Stip naast de boerderij

Elliot knikte en ging rechtop zitten. 'Ik denk van wel. Er is maar een ding mis en dat is dat jij hebt gewonnen.' Zei hij en kuste haar op haar wang. Ja het deed pijn, maar hij kon het wel hebben.

Zachtjes schoot ik in de lach en ik liet me op zijn schoot zakken. 'Ik win toch wel,' zei ik hem plagend en ik kuste hem eventjes op zijn warme, zachte lippen.

Elliot kuste haar terug en legde zijn handen op haar wangen.

Ik kreeg een grote lach om mijn lippen en zoende hem vol overtuiging.

Elliot trok haar zo dicht mogelijk tegen zich toe en kuste haar passievol.

De paarden verpestte het moment en ik keek een beetje teleurgesteld op. 'Laten we ze maar terug brengne,' zei ik en ik kwam langzaam overeind.

Elliot knikte en keek even naar zijn paard. 'Volgens mij haat hij het bos.'

'Pf je kan niet springen,' zei ik uitdagend en ik stapte weer op.

'Wedde dat ik kan springen, maar dit is gewoon niet mijn paard.' Zei hij en stond op. Hij spong weer op het paard dat een beetje onrustig was.

Ik lachte en keek hem, aan. 'GOed, we gaan op het kasteel een stukje rijden. Beloof me dat.'

'Natuurlijk. Dat gaan we zeker doen.' Zei hij en glimlachte naar haar. 'Dan zullen we ook een paard voor jou aanschaffen. Of je kunt die van Demian nemen. Die heeft nu geen baasje meer en is nogal depri de laatste tijd.'

Ik knikte en dacht aan zijn broer en zuchtte zachtjes. Ík zal dat arme beest wel opvrolijken,' beloofde ik hem en ik keek naar de grnd. 'DUs als ik terug kom... ZUllen er dienstmeisjes voor mij werken?'; vroeg ik langzaam.

'Ja, ze moeten wel. Maar je kunt ze gewoon wegsturen en normaal tegen ze doen als niemand kijkt. Dat deed ik ook.' Zei hij en glimlachte naar haar.

Ik knikte opgelicht en begon weer te stappen met Stip. 'Zou ik Jayden als vaste dienstmeisje mogen hebben?' Vroeg ik nu. dan konden we lekker kletsen over van alles en nog wat en ze zou nooit straf hebben.

'Dat valt te regelen.' Zei hij en glimlachte. 'Ik denk niet dat Jayden daar zelf bezwaar op heeft.'

'Ik denk het ook niet. Ze is een vriendin voor me,' zei ik hem en ik sloeg mijn ogen neer. 'Maar zij blijft haar leven zo leiden terwijl ik straks in weelde leef...'

'Daar kan ik niks aan doen.' Zei hij en zuchtte. 'Waarschijnlijk is haar leven helemaal niet zo erg. Ze heeft ook Benjamin.'

Ik knikte heel zachtjes en keek hem aan. 'Je mag ze niet uit elkaar halen hoor. En niet boos worden wanneer ze te laat zijn.'

Ik knikte heel zachtjes en keek hem aan. 'Je mag ze niet uit elkaar halen hoor. En niet boos worden wanneer ze te laat zijn.'

Elliot knikte en keek recht voor zich uit. Hij zou wel zien hoe hij dat zou aanpakken. Aangezien Benjamin nog wel een straf verdient.

We reden langzaam het bos weer uit en ik keek richting de zon. 'Stop EL, kijk hoe mooi,' zei ik en ik wees. De zon ging onder en ik leunde een beetje naar Elliot toe.

Elliot glimlachte en sloeg(hoe moeilijk dat ook ging) om haar heen. Woorden had hij er niet echt voor.

Ik leunde tegen hem aan en keek naar de zonsondergang. 'Prachtig,' zei ik en ik legde mijn voorhoofd tegen zijn wang aan.

'Inderdaad.' Zei hij en weer rustig over haar rug. 'hier kan ik uren naar kijken, maar helaas.'

'Ja, jammer dat het zo kort duurt,' zei ik en de zon verdween nu al. Ik zuchtte zachtjes en hield he lekker vast.