Rpg van Inge en Claudia

Ik keek naar Jason enb beet op mijn lip. Nu begon ik me toch ook wel zorgen te maken, maar daarom werkte ik juist verder.

Ik huppelde naar binnen, gooide mijn schoenen uit en keek naar hem. 'Nou, laten we maar naar ze toegaan.'

Jason bleef naar het luik kijken en hoorde ze gewoon dichterbij komen. Ze mochten de vijl niet zien, dat mocht gewoon niet.

Ethan tilde haar op en liep de trap op.

Ik hield me aan hem vast en keek naar de zoldertrap.

'Werk door,' fluisterde ik hem toe en ik ging extra snel aan eht werk.

Jason keek even naar haar en pakte snel een doekjes en begon wat stof weg te halen.

Ethan liep naar de trap en ging in iets scherps staan. Hij zette haar snel neer en keek naar de grond. 'Wat is....?' mompelde hij.

Ik verplaatste spullen en maakte schoon. Ik hoorde Ethan en slikte. Had hij het gevoinden?

Ik keek naar zijn voet en kneep mijn ogen samen en dacht na. 'Een vijlpunt!@'r iep ik nu boos uit. 'Ze hebben geprobeerd te ontsnappen die eikels!'

Jason keek geschrokken naar het zolderluik en slikte moeilijk. Snel ging hij weer aan het werk en probeerde zijn gezicht neutraal te houden.

Ethan raapte het op en keek woedend naar boven. 'Hier gaan ze spijt van krijgen.'

'Heel erg spijt!' riep ik naar boven en ik haalde de trap zo snel mogelijk naar beneden en keek naar Ethan. 'Ga jij maar eerst,' zei ik hem. Woede kwam uit mijn ogen geschoten.

Ik drukte me bijna tegen de kast en pakte de kast in.

Ethan klom naar boven en maakte het luik los. Hij opende het en kwam woedend de zolder op. 'Wat dachten jullie? Dat ik dom was?'

Jason keek niet naar Ethan en ging gewoon door met stof van alles afhalen.

Ik keek om naar ze en hield mijn gezicht toen naar beneden. 'Nee, jke bent niet dom,' zei ik Ethan meteen.

Ik klom hem achterna en bleef woest op de trap staan.

Ethan gooide het stukje vijl naar haar toe en riep. 'Verklaar dit.'

Jason keek om naar Amèlie en wist dat hij moest zeggen dat het zijn schuld was, maar iets hield hem tegen. Maar hij moest het van zichzelf. 'Ik was het.'

Ik weerde het af en het viel na tegen mijn hand aan te zijn gekomen, op de grond. Geschrokken keek ik naar Jason. Hij was al zo beschadigd.

Mijn blik ging naar Jason. 'Offer je maarniet op mannetje,' gromde ik hem toe. 'We pakken jullie toch allebei wel.'

Ethan keek naar Jason en lachte. 'Ja, het zal wel weer.'

Jason keek naar de grond en zei. 'Ik vertel jullie wat me geleerd is om te vertellen. Het is de waarheid. Ik was het.'

Ik hield me stil en hield mijn armen om me heen. Kon ik hem maar beschermen, maar het zou er niet beter op worden als ik mijn mond open deed.

'Nouen, ze had je kunnen stoppen!' zei ik boos en ik kwma de zolder nu op. 'Jullie zullen gewoon omstebeurten gemarteld worden,' zei ik lachend.

'Ze wou me ook stoppen.' Zei hij en keek naar Bijou.

Ethan keek de twee woedend aan en schudde zijn hoofd. 'Wat een zielige idioten zijn jullie toch.'

Ik zocht Ethans ogen voor de vraag of ik ons allebei niet kon beschermen door weer... Hopelijk zou hij het begrijpen.

Ik pakte Jason bij zijn schouder, kneep en trko hem overeind. 'Doe me een lol zeg!' zei ik hem boos.,

Ethan keek naar Amèlie en zei. 'Neem jij Jason, dan zal ik deze wel regelen.' Zei hij en liep naar haar toe.

Jason liet haar doen en liet het doekje vallen. 'Nogmaals, ik spreek de waarheid.'

'Loop de trap af, of ik dus je eraf,' gromde ik hem toe. Ik keek om naar EThan en knikte. Ik zou hem nu wel aankunnen in mijn eentje met al zijn wonden.

Een beetje angstig bleef ik staan en keek ik van hem naar Bijou en weer terug. 'Allebei,' fluisterde ik heel zachtjes toen hij dichtbij was. 'Ik wil allebei van mishandeling behouden.'

Jason deed wat ze zei en bleef onderaan de trap op haar wachten.

Ethan schudde zijn hoofd. 'Ik kan hem niet helpen. Bijou weet teveel.' Zei hij zacht en drukte haar tegen de muur aan om Bijou te laten denken dat hij haar wat ging doen.

ik kneep mijn ogen samen en hield me slap. ´Alsjeblieft,´ fluisterde ik en ik keek naar de trap waar Bijou verdween.

´Tot zo lief,´ lachte ik en ik ging d etrap ook af en pakte hierna Jason bij zijn haren waarna ik hem de volgende trap aftrok.

Jason probeerde mee te lopen, maar dat ging nogal struikelend.

Ethan schudde zijn hoofd en liet haar los. 'Nee, ik kan niks voor je doen. Dat weet je."

Ik keek hem aan en perste mijn tanden op elkaar. 'Dan... dan gaat het niet door,' mompelde ik en ik keek van hem weg. 'Dat doe je me maar pijn...'

Ik duwde hem de kelder in en pakte wat gereedschap. Mijn gemene lach verspreidde zich over mijn lippen.

Jason kroop naar achter en hield zijn armen beschermend voor zich.

Ethan grijnsde en schudde alweer zijn hoofd. 'Je hebt geen keuze.' Hij pakte haar op en ging de trap af. Ging wat moeilijk, maar het lukte. Hij duwde haar de kamer in op hun bed. 'Of je kleed jezelf uit, of ik snijd al je kleren kapot.'

Met grote ogen keek ik hem nu aan. 'Ik ga heel hard gillen hoor zodat Bijou boos op je wordt. En als mijn kleren stuk zijn, zal ze ok wel wat denken!' ging ik er tegenin.

Ik tikte met mijn zweep op de grond en liep langzaam en dreigend op hem af.

'Het kan me niet schelen.' Zei hij en grijnsde. Uit de kast haalde hij een rol tape en drukte haar op het bed. Snel draaide hij de tape om haar polsen en om haar hoofd, zodat het voor haar mond zat.

Jason ging helemaal tegen de muur aan zitten en trok zijn knieën ook als bescherming op.

Ik kon niet veel doen, maar trappelde zachtjes zodat ik het niet gewoon liet gebeuren. Ik kneep mijn ogen samen en wilde het niet zien.

Met mijn hoofd ene klein beetje scheef en mijn mond als een enge lach, stapte ik nog dichter naar hem toe en toen viel ik aan. De zweep tikte aan alle kanten van zijn lichaam.