Rpg van Inge en Claudia

Jason kwam rustig terug en glimlachte zwak naar hun. 'Ze weten het.' Zei hij en ging weer tegen de muur aanstaan.

Ik opende mijn ogen weer en keek naar Jason. 'Kom...' zei ik hem zachtjes en ik stak mijn hand naar hem uit. Moeder vroeg: 'Komen jouw ouders niet?'

Jason liep rustig naar haar toen en knikte. 'Ja, ze komen wel.'

'Heb je een zusje?' vroeg ik Jason en ik pakte zachtjes zijn hand vast. hewt maakte me niets uit dat mijn ouders er ook bij waren. 'Moet jij niet ook eventjes liggen?'

'Ja, die heb ik een.' Jason schudde zijn hoofd en keek naar haar. 'Nee, ik heb geen verdoving gehad, dus liggen hoeft niet.'

Ik knikte want dat verklaarde de naam aan de telefoon. ´Jawel, moet wel...´ zeiik en mijn moeder viel me gelukkig bij. ´Kom anders op het bed zitten jongen. Je hebt het ook heftig gehad...' Ik knikte en keek hem bijna dwingend aan.

Jason wou er niet nog eens een hele ruzie over maken en ging op haar bed zitten. Hij zei niks en keek naar de grond. Zo erg waren zijn wonden niet vergeleken met die van Amèlie.

Ik keek naar de hand van Jason tussen mijn twee handen en tekende er kleine sterretjes op met mijn vingers. Ineens ging de mobiel van Jason. (zijn ouders, weten de kamer niet)

Jason haalde de mobiel uit zijn zak en stond rustig op. Éxcuseer me even.' Zei hij en liep naar de gang. Hij legde het zjin vader uit en hing toen weer op. Die man had het ook gewoon aan de balie kunnen vragen.

ik bleef naar de deur kijken en zuchtte opgelucht toen hij weer terug kwam. Mijn ouders zagen het ook want achter mijn rug om, wierpen ze elkaar een blik toe. 'Komen je ouders er ook aan?' gokte ik.

'Ja, hij komt. Hij wist niet waar we zaten.' Zei hij en keek naar de deur. Met kleine moeite kon hij toch een glimlach op zijn gezicht krijgen, maar het koste hem veel moeite.

Ik keek hem schuin ana. 'Alleen je vader?' Toen drong me het eerste verhaal weer door. 'ohja... En je zusje dan?' vroeg ik nu.

'Ik weet niet of ze komt.' Zei hij en keek even naar haar. 'Maar ik denk van wel, want mijn vader laat haar niet zomaar alleen thuis.'

'Oke,' zei ik en ik stelde me voor hoe een kleine Jason er als meisje uit moest zien. Vast superschattig. Ondertussen begon ik half in te soezelen in mijn vaders armen. Net toen ik weg zakte, opende de deur.

Jason zijn vader opende de deur en achter zijn benen stond een klein meisje. Toen ze Jason zag rende ze op hem af en knuffelde ze zijn benen. Jason tilde haar op en knuffelde haar zacht. Ze giechelde blij en ging met haar handen door de haren van Jason. Ze had ehelmaal niet in de gaten dat hij onder het verband zat.

Ik opende mijn ogen en zag toen klein meisje op Jasons been zitten en kreeg een glimlachje om mijn lippen. Kort keek ik op en zag ik de vader van Jason. Wauw, Jason was echt een kopie van zijn vader. Ik liet mijn ogen weer half dichtzakken en bleef naar het meisje kijken.

Jason keek even op naar zijn vader en glimlachte. Zijn vader ging er gewoon bij staan en keek glimlachend naar zijn zoon. Jason pakte de armen van zijn zusje vast en glimlachte naar haar. 'Ik heb je geminst.' 'Ik jou ook.' zei ze giechelend en omhelsde hem weer.

Ik zakte in slaap en toen mijn moeder dit zag, begon ze te praten. 'Misschien meot u ook weten wat er allemaal is gebeurd meneer,' zei ik de vader van Jason. 'Maar niet met uw dochter erbji.'

De vader van Jason knikte en keek even naar de vrouw. 'Schatje, blijf jij bij Jason, dan gaan wij even naar de gang.' Zei hij tegen haar en ze knikte blij. Ze keek even naar de andere mensen en ging langs Jason op het bed zitten. 'Wie is dat?' Vroeg ze en wees naar het slapende meisje.

Moeder liep met Jasons vader weg en vertelde hem alles.

Vader zat edn streelde me door mijn haren heen terwijl ik door sliep.

-
Zal ik Emma spelen?

Ja,
~~~~~~~~~~~~~~`

Jason glimlachte en zei zacht tegen Emma. 'Dat is Amèlie.'

'Is Amèlie je vriendinnetje?' vroeg ik enthousiast. Vader keek of hij niet luisterde, maar deed dat wel.

'Nee Emma, ze is gewoon een vriendin.' zei hij en glimlachte zwak naar haar. 'Hoe gaat het met jou?'

Ik tikte zachtjes op Jasons wangen en kieek hem nadenkend aan. 'Maar je vindt haar wel lief?' vroeg ik toen.

'Ja, ik vind haar lief.' Zei hij en sloeg zijn armen om haar heen. 'Maar ik vind jou ook lief.'