Rpg van Inge en Claudia

Ik giechelde en keek toen weer naar het slapende meisje. 'Maar als je haar lief vindt, moet je haar verkering vragen!' zei ik eigenwijs. 'Dat hoort zo en iedereen vindt Jason lief!'

'Hé gekkie, ik wist niet dat jij een liefdes expert was.' Zei hij en tilde haar een stukje op. 'Vind jij iemand lief?'

Ik begon te giechelen met mijn handjes voor mijn mond en keek hem niet meer aan. 'Ik weet alles horo Jason! Jij moet haar vragen!'

'Nee, eerst wil ik weten wie jij lief vind.' Zei hij en kietelde haar zacht. 'Anders komt Jason nooit meer een verhaaltje bij je voorlezen als je gaat slapen.'

Ik gilde van het lachen en sloeg om me heen om hem te stoppen. 'nee! Nee ik vind niemand leuk!' lachte ik en ik werd rood van het leugentje.

Geschrokken opende ik mijn ogen, maar toen zag ik Jason met zijn zusje spelen en glimlachte ik alweer. Het was niet erg. 'Pap...' zei ik toen en ik keek naar hem op. 'Ik moet nog eventjes verder slapen, maar weet je wat ik heel graag zou willen?' Ik kleurde rood. 'Een stuk pizza... Wil je dat regelen?' Hij glimlachte naar me, liet me los, keek eventjes toe, maar ik viel niet en hij verliet lachend de kamer. 'Een pizza voor mijn meisje, komt eraan,' zei hij nog bij de deur.

Jason keek haar verbaasd aan en zag dat Amèlie er wakker van was geworden. 'Sorry.' Zei hij en liet zijn zusje weer gaan. 'Maar Emma ik zie je neus gewoon groeien. Wat verberg je voor me?'

'Maakt niet uit,' zei ik en ik bleef overeind zitten en keek naar de twee. 'Waar hebben julie het over?' vroeg ik ze.

Ik keek Jason giechelend aan en bedacht toen iets slims. 'Jason is verliefd op jou!' riep ik zodat Jason zou vergeten dat ik verliefd was.

Jason werd meteen helemaal rood en begon haar weer te kietelen. 'Wat ben je toch een pestkop.' Zei hij en keek even naar Amèlie. 'Eigenlijk hadden we het over haar liefdes.' Zei hij en keek Emma weer nieuwsgierig aan. 'Anders geen verhaaltjes meer voor je.' Jason probeerde ook weer van onderwerp te veranderen.

Ik keek van Jason naar Emma en hielp het meisje. 'Hij kruipt er onderuit! Dat vind ik helemaal niet leuk,' zei ik met een pruillipje. Ik prikte hem zachtjes in zijn zij en keek hem plagend aan. Tegelijkertijd was ik best benieuwd.

Jason keek de twee verbaasd aan en zuchtte. 'Twee tegen een is niet eerlijk.' Zei hij en kietelde ze beide, maar dat ging wat lastig.

Ik ving zijn hand met beide handen en stopte hem. 'Niet kietelen, dat is niet leuk. En niet onder de vraag uit proberen te komen.' 'Ja! Jij vindt haar leuk hè Jason!' zei Emma breed lachend.

Jason werd nog roder en was nu eigenlijk wel blij dat er over een groot deel van zijn wangen een verband zat. 'ik vind haar lief, ja dat zei ik.' Zei hij en keek even uit het raam.

Ik merkte dat het gênant werd en ik ging langzaam weer liggen. 'Hmm, en wat zei je over Emma?' Het kleine ding begon meteen weer te blozen.

'Emma is een liege liege beest.' Zei hij en keek zijn zusje glimlachend aan. 'Wie vind jij lief?'

'Mark,' giechelde ik. Hijw as een jongen uit onze straat en een jaartje ouder.'Hij vindt mij ook lief,' zei ik en ik kroop naar zijn oor en fluisterde: 'Hij gaf mij een kusje!' Hierna begon ik weer te giechelen met mijn handen voor mijn mond.

Ik sloot mijn ogen, maarl usiterde naar ze met eengrote glimlach.

Jason keek haar verbaasd aan en glimlachte. 'Wauw,' Zei hij verbaasd. 'Jij hebt al veel meer succes dan dat ik heb in de liefde.' zei hij en tikte haar op haar neus. 'Dan zullen we eens een nieuw jurkje voor je halen.'

'Ja!' riep ik en ik klapte in mijn handen. 'Ik wil een nieuw jurkje en Amèlie ook!'

Ik opende mijn ogen en keek naar de twee. 'Een nieuwe jurk, hmm, dat zou niet erg zijn,' lachtte ik zachtjes. 'Maar hoezo heeft Emma suces?'

'Dan gaan we gezellig een keer naar de stad.' Zei hij en glimlachte naar hun. 'Ze heeft al bijna een vriendje.' Zei hij plagend.

'Helemaal hoor!' riep Emma eigenwijs en ik schoot in de lach. 'Dan moet je vriendje ook maar mee naar de stad,' zei ik Emma en ze knikte blij. De deur zwaaide nu zachtjes open en pizzalucht stroomde binnen.

Jason knikte en keek even naar haar vader die binnen kwam en hief toen zijn handen naar Emma op. 'Sorry, je hebt al een vriendje.'

'ik magh best bij mijn broer zitten,' zei ze en ze ging nu beter op zijn schoot zitten en keek verlekkerd naar de doos met pizza die ik in mijn handen kreeg gedrukt. Ik opende hem en liet de aroma's mijn neus binnenstromen. Onze ouders kwamen ook weer binnen.

'Ooh mag jij dat?' Vroeg hij en wreef haar haren door de war.

'Ja,' zei ik en ik bleef naar de pizza kijken.

Ik kwam weer rechtop en zag toen de blik van Emma. 'Pak maar een stukje,' zei ik haar. De geur was eigenlijk al voldoende. Zoveel hoefde ik niet na de narcose en ik had daar ook niet veel gehad.

Jason glimlachte en keek even naar zijn vader om te zien wat zijn reactie was. Hij zag er hetzelfde uit als de dag nadat zijn vrouw hem verliet, maar dan zonder de tranen. 'Ik ga even naar het toilet.' Zei Jason en stond op. Hij liep niet naar het toilet in de kamer, maar die op de gang. Ver weg van de kamer. Hij sloot zichzelf op in een hokje en meteen stroomde de tranen over zijn wangen. Hij kon het geen moment langer inhouden.

Ik at een beetje van mijn pizza, met kleine, maar genietende hapjes en keek op naar mijn ouders en toen weer naar Emma. 'Je mag wel nog eens tukje hebben hoor.' Ze zat zo erg te genieten van de pizza. Ondanks da tik het fijn vond dat iedereen er was, hoopte ik dat vannacht alleen Jason zou blijven zodat we konden praten als we dat wilden. Het samenkonden verwerken want mijn ouders zouden me daar nooit mee kunnen helpen.