Slaapvertrek Lord Petram

'Als de andere erbij zijn zou ik het als ik jou was niet doen, maar als we met z'n tweeën zijn kan dat echt geen kwaad.' Zei hij en glimlachte naar.

Ik knikte dat ik dat snapte en keek toen naar de grond. Zijn arm ruste nog steeds rond min schouders en het voelde uiterst... vreemd. 'Ik ben wel bang dat ik eerswt al mijn andere klusjes moet doen en dan is de zon al onder,' zei ik hem nu. 'En dan pas kan ik oefenen.'

Elliot knikte en liet haar rustig los. 'Als de zon onder is ben ik in het kleine theater. Als je nog zin hebt, kun je komen. Dan regel ik de rest wel.'

'Heel graag,' zei ik. Vanaf nu moest ik iedere vrije minuut gaan oefenen. 'Dan zie ik u dan meneer Elliot,' zei ik hem en ik maakte een korte buiging en liep toen op een holletje weg. Ik liep al achter op schema.

Elliot keek haar even na en liep toen naar de bibliotheekassistent om te vragen of hij nog muziekstukken had. Hij koos de leukste uit waarin hij alleen een piano nodig had en ging alvast naar het theater om te oefenen.

Ik deed al mijn klusjes voor die dag extra snel zodat ik precies na zonsondergang klaar was.

Naar het theatertje dus.