Slaapvertrek Elliot

Elliot glimlachte en kerk haar even aan.


Bedoelde je morgen of nu al?

Huh, wat nu al? xd Ik bedoelde dat we nu 's avonds gaan spelen want dan was dat diner en ging Jayden dus met Demian trouwen en toen had Sindolf of zo ook iets gedaan. En ik ben gewoon de hele tijd op jouw kamer.

Laat maar, maar oke.

Ja, ze wil morgen naar de piano toe. xd

-

Ik had ondanks zijn woorden, zijn bed netjes opgemaakt en verschoond toen hij naar het eten ging. Mijn eten zou toch bestaan uit de resten van de adel, en ja die waren er met visite genoeg. Het eten was zo overvloedig dat iedereen van het personeel bijna er van kon eten zonder honger te krijgen. Alle bedienden konden er sowieso van eten. Ik stofte alles snel af en wist ook nog snel bloemen te halen zodat zijn kamer wat fleuriger werd. Dat was wel nodig nu hij hier van mij zijn dagen door moest brengen.

Demian ondersteunde Elliot en trok hem zowat mee naar zijn kamer. Moeilijk deed hij de deur open en duwde Elliot naarbinnen. Elliot viel kreunend op de grond en greep naar zijn buik. 'Die vriend van je moet geluk hebben, wil hij dit overleven. Hij verpestte bijna mijn avond en ik zorg ervoor dat je geen contact met hem kan maken.' Zei hij woedend en gooide de deur achter zich dicht.

Ik stond op zodra ze binnen kwamen en bleef eventjes stilletjes toekijken. Toen de deur weer sloot, hurkte ik bij Elliot neer. 'Wat zie je eruit,' zei ik en ik voelde aan zijn nek. Zijn bed had ik net opgemaakt en ik bleef hem eventjes twijfelend aankijken. 'Kom,' zei ik toen en ik zette hem overeind zodat hij zat en tilde zijn kin op zodat ik naar zijn nek kon kijken. 'Het is gelukkig oppervlakkig,' zei ik en ik liep naar de stapel nog schone handdoeken toe en nam ze mee naar hem.

Elliot liet haar haar gang gaan en was nog steeds met zijn gedachten bij Sindolf. Hij gaf hem een mes? Er was iets mis. Waarom deed hij dat. Hij verraadde zichzelf en Elliot.

Mijn hart bonsde in mijn keel terwijl ik zijn nek schoonmaakte. 'Wat heb je gedaan?' vroeg ik uiteindelijk. Zijn shirt zag ook weer rood. Nog een reden dat ik hem liever in bed had gehouden, het ging echt de hele tijd open. Ik trok zachtjes zijn shirt op en keek hem aan. 'Doe even je armen omhoog.'

'Sindolf viel me aan, omdat Demian verloofd is met iemand.'Zei hij trillerig en deed zijn armen omhoog.

Ik trok het shirt uit en begon nu zijn buikwond schoon te deppen. 'Met wie vroeg ik?' en ik keek hem eventjes in de ogen. 'En waarom viel hij jou dan aan? Dat slaat helemaal nergens op.'

Elliot zette zijn tanden op elkaar en zei zacht. 'Jayden,' Elliot leek haar even aan on te zien of ze haar kende. 'Hij "gijzelde" me en dwong ze om te antwoordden.'

'Wat?' vroeg ik geschrokken en ik depte snel weer verder. Jayden? Zou hij met Jayden trouwen? Dat mocht niet!@ Hij zou haar doden! 'Redt haar,' zei ik zachtjes en ik keek hem weer smekend aan.

Elliot keek naar de grond. 'Zie ik er naar uit dat ik dat nu kan. Ik kan amper lopen.' Zei hij rustig. 'Sindolf red haar vast wel.'

'Wat kan Sindolf nou doen?' vroeg ik en ik hielp hem overeind. 'Kom, je moet je bed in...' KOrt was ik stil. 'En je mag morgen ook niet op de piano.'

Elliot ging moeilijk op zijn bed zitten en pakte haar pols vast. 'Je houdt me niet tegen om piano te spelen.' Zei hij streng en keek haar daarbij ooksteeng aan.

'Dan zing ik gewoon niet,' zei ik en ik liep naar de kast en pakte een schoon shirt voor hem. Hij had op de wonden na, best een goed lichaam, dat moest gezegd worden.

Elliot zuchtte en keek naar de grond. 'Nog steeds ga ik naar de piano.'

Ik hield het shirt voor hem en keek hem smekend aan. 'Zeg me dat je morgen alleen gaat als je écht denkt dat je het aan kunt.' Ik maakte me echt oprecht zorgen over hem en dat maakte ik me niet snel.

Hij schudde zijn hoofd en pakte het shirt. 'Ik beloof het niet.'

Woede kwam nu in de plaats en ik keek hem alleen maar boos aan. 'Dan stop ik met zingen en wordt ik ontslagen,' zei ik toen uiteindelijk en ik begon hem toe te stoppen.

'Je kunt me niet stoppen met mezelf te zijn. Ik doe dit voor jou.' Zei hij en keek naar het plafond.

'Je kunt me ook niet stoppen voor je te zorgen.' Ik legde het deken weer aan één kant vast en ging boos in de stoel zitten.

'Je hoeft niet voor me te zorgen.' Zei hij en sloot zijn ogen even. 'En als je dat wel doet kun je me niet al mijn vrijheid ontnemen.'m

Ik keek boos uit het raam en drukte mijn vuisten zachtjes in mijn buik wat ik zelf n iet door had. Hij mocht zichzelf geen pijn doen! Dan werd ik verdrietig.

Elliot wist niet hoe hij zich nu moest voelen. Hij was aan de enne kant boos op haar, maar hij was ook verdrietig omdat ze boos was op en door hem.