Slaapvertrek Elliot

Elliot wou zo lang als mogelijk genieten, maar hij kon zijn slaap niet weerstaan en dommelde in.

Ik sliep al voordat Elliot sliep.

Skip the night......

Elliot sliep nog lekker.

Bij het ontwaken van de zon, ontwaakte ik ook. Heel zachtjes kroop ik uit het bed en ik verliet snel de kamer zodat ik me op mijn eigen kamer kon omkleden en een klein beetje kon opfrissen voordat ik weer aan de slag ging. Elliot sliep gelukkig toch nog, dus hij had me niet nodig. Op mijn kamer trok ik één van mijn mooiste jurken aan en bond ik mijn haren samen op mijn hoofd.

Elliot miste een warmte en werd wakker van een koude rilling die door zijn lichaam schoot. Ook al lag hij onder een heerlijk warm deken, er miste iets belangrijks. Rustig opende hij zijn ogen en keek verbaasd naar de lege plek in zijn bed. Die was er normaal ook, maar toch miste hij iets. Waar was ze?

Al snel kwam ik de kamer weer binnen, lekker opgefrist nu. 'He,' zei ik hem vriendelijk en ik liep naar zijn bed toe. 'Nu al wakker?'

Elliot glimlachte naar haar toen ze binnenkwam en wreef snel door zijn ogen. 'Ja, het bed werd opeens heel koud.' Zei hij plagend en duwde zichzelf een stukje omhoog. 'Jij ook lekker geslapen?'

'Sorry,' zei ik en ik beet hard op mijn lip. 'Ik wilde je niet akker maken hoor... Ik voelde me alleen een beetje vies. En ja, ik heb heerlijk geslapen hoor. Dat kan ook niet anders in zo'n lekker zacht, warm bed.'

'maakt niet uit hoor.' Zei hij en ging rechtop zitten. Het deed nog steeds akelig veel pijn, maar hij deed net alsof er niets aan de hand was en glimlachte naar haar. 'Ik ben niet anders gewend.'

'Niet anders gewend dan?' vroeg ik een beetje twijfelend en ik ging zachtjes naast hem op het bed zitten. 'Vond je het wel fijn dat ik naast je sliep? Eerlijk?' Ik keek hem recht in de ogen.

'Ik ben niet anders dan dit bed gewend.' Hij glimlachte naar haar en tikte op haar neus. 'Ik vond het heerlijk. Wat vond jij ervan?'

'Oh,' zei ik nu en ik kleurde rood. 'ja, het was wel lekker,' zei ik en ik keek beschaamd weg. 'Je was heel erg warm, dat kon ik wel voelen zonder je aan te raken en dat was... nouja wel fijn,' zei ik en ik stond snel weer op.

'Vind je het zo erg om bij mij te liggen?' Vroeg Elliot verbaasd en keek haar onderzoekend aan. 'En als je honger hebt, dan bestel ik wel even wat.' Voegde hij eraan toe.

'Nee, nee!' zei ik meteen en ik keek hem aan. Waarom vatte hij het meteen verkeerd op? 'het is zo gek om het te zeggen.' Ik keek eventjes naar mijn buik. Af en toe als ik voelde, voelde ik al mijn botten in mijn buik, maar zo lekker eten terwijl andere dienstmeisjes gewoon eten hadden, dat voelde verkeerd.

'Ooh ik dacht al.' Zei hij en ging wat dichter bij haar zitten. 'Maar wil je nou wat eten? Want ik rammel.' zei hij en wou over zijn buik wrijven, maar weerhield zichzelf er net optijd van.

Ik schudde langzaam mijn hoofd. 'Nee, ik ga zo even in de keuken eten,' zei ik. 'Met de anderen.' Hij kwam wat dichterbij en ik vond het eigenlijk helemaal niet erg.

'Weet je het zeker?' Vroeg hij en glimlachte naar haar. 'Ik wil niet dat je verhongert.' Zei hij en ging op de rand van het bed zitten.

'Iedereen kan het aan toch?' vroeg ik glimlachend en ik stond op. 'Zal ik zeggen dat ze eten voor je moeten brengen en dan eet ik ook eventjes.' Ik streek zachtjes mijn rok netjes.

Elliot knikte en volgde al haar bewegingen. 'Ja, is goed. Zie ik je straks dan weer?'

'Tuurlijk, want ik ben je persoonlijke dienstmeisje zolang als je gewond bent,' zei ik en ik liep naar de deur toe. 'Ik zal opschieten, tot straks!'

'Tot straks.' Zei hij en ging gelukkig weer op zijn bed liggen. Het rook nog heerlijk Nasr haar. Helaas was het al wel afgekoeld.

Ik liep naar de keuken, stuurde een andere bediende naar Elliot toe met eten en at zelf een half beschimmeld broodje. Toch voelde dit beter. Ik verraadde de andere dienstmeisjes niet.

Elliot at rustig zijn eten, maar had eigenlijk geen honger en ging na twee broodjes weer op bed liggen.

Met een raar gevoel in mijn maagliep ik terug. Ik klopte zachtjes op de deur en kwam toen binnen. Er was niemand behalve hem en ik kreeg een glimlach. 'Goedenmorgen,' zei ik hem.

Elliot glimlachte naar haar. 'Goedemorgen, heb je lekker gegeten?'Vroeg hij en kwam omhoog.