Slaapvertrek Elliot

Elliot zijn shirt zal helemaal onder het bloed, maar hij wou haar niet wakker maken. Zelf stond hij op en liep moeilijk naar de kast. Het ging net iets moeilijker dan eerst. met iets meer pijn. Hij trok er een shirt uit en ging weer zitten.

Langzaam werd ik wakker en ik keek naar de schim van Elliot. 'Hee,' glimlachte ik en ik kwam overeind en rekte me uit. Toen ik zijn bleke huid zag, keek ik hem geschrokken aan. 'Wat heb je gedaan Elliot?'v roeg ik bezorgd en ik liep naar hem toe.

Elliot had net zijn shirt verwisseld en glimlachte krampachtig naar haar. 'Ik heb gepraat.' Zei hij en keek naar de grond. 'Met Benjamin.'

Mijn hart stond eventjes sitl en toen werd mijn gezicht hard. 'En waarom zie je zo bleek nadat je met hem hebt gepraat?' vroeg ik en ik hielp hem met zijn shirt aantrekken. 'Kom, je ziet er echt heel erg slecht uit, k meen het.'

Elliot keek haar nog steeds niet aan en zuchtte. 'Hij vroeg me naar ons en viel me toen aan.'

'Hij deed wat?!' Mijn stem sloeg over en k pakte zijn hand vast en trok hem mee naar het bed waar ik hem toen zachtjes op drukte. 'Wat heeft hok gedaan dan? Dat je zo'n pijn hebt!' Ik was echt boos op Benjamin. Nee, Elliot scheen ook niet de beste te zijn, maar Benjamin moest van Elliot afblijven!

'Hij trapte met tegen mijn buik.' Zei hij en liet haar gewoon haar gang gaan.

'Waarom?!' vroeg ik geschrokken en ik trok zijn shirt omhoog en keek naar het verband rond zijn middel. 'Oh, je ziet zo bleek, zo ziek,' zei ik bezorgd en ik liet het shirt weer zakken.

'Omdat ik weigerde om te zeggen wat er tussen ons was.' Zei hij en trok zijn shirt weer omlaag. 'Ik voel me goed, alleen wat zwak, maar dat was ik al.'

'Je gaat liggen,' zei ik en ik fronste. 'Heb je veel bloed verloren? Straks gaat je wond nog ontsteken, je had hem al twee keer open laten gaan,' zei ik bezorgd en ik drukte hem zachtjes naar achter.

Elliot ging liggen en knikte. 'Ik weet het, maar je kent me toch? Ik kan niet stilzitten.'

'Vanaf nu blijf je in bed liggen. Ik wist dat dit ging gebeuren!' zei ik bezorgd en ik begon een beetje heen en weer te ijsberen.

'Maar ik moet en zal je optreden bijwonen.' Zei hij en keek haar smekend aan. 'Alsjblieft Amèlie. Je kunt me niet in een bed gevangen houden.'

Ik ging buij het raam staan. 'Dan mag je er alleen daar voor uit en anders negeer ik je voor altijd,' zei ik.

Elliot knikte en keek naar het plafond. Hij kon er nu toch niks tegen beginnen. Ze meende het echt.

Ik zuchtte opgelucht en keek om naar zijng ezicht. 'Nou... Wil je wat drinken dan?' vroeg ik en ik liep weer naar hem toe.

'Nee, ik hoef niks.' zei hij rustig en keek even naar haar. 'Wat heb je Benjamin allemaal verteld?'

'Hij zei dat jij en Demian slechte mensen zijn en ik zei dat dat niet zo is,' zei ik en ik ging bij hem op bed zitten. 'Ik heb hem niets verteld over je gevoelens.'

'Hij denk dat ik net zoals Demian wordt en je ga dwingen, of voor hem nog erger dat ik Jayden weer ga dwingen.'

'Waarom zou je iets tegen Jayden doen?' vroeg ik en ik keek nu naar het plafond. Benjamin dacht echt te slecht over Elliot.

'Dat vraag ik me dus ook af. Ik zou haar nooit dwingen zoiets te doen. Ik ben Demian niet.'

Ik schudde zachtjes mijn hoofd en keek weer naar hem. 'Heb je heel erg pijn nog El?' vroeg ik nu maar.

Elliot schude zijn hoofd. 'Pijn heb ik, maar niet zo heel erg meer.'

Ik knikte zachtjes en ging naast hem liggen. 'Ik heb toch niet heel lang geslapen terwijl je er was?' vroeg ik.

'Nee, ik zat er pas net.' Zei hij en schoof een klein stukje voor haar weg.