Slaapvertrek Elliot

Ze waren allemaal weg en ik volgde hem zo goed mogelijk met mijn ogen. 'Zet me iets rechterop,' mopperde ik nu, maar niet overtuigend. 'Dan kan ik je tenminste zien waar je dan ook heen gaat.' Ik knikte naar het kussen achter me.

Elliot kroop naar haar toe en hielp haar voorzichtig. 'Zeggen als het pijn doet.'

'Ja,' beloofde ik en ik haalde rustig adem toen hij me een beetje naar voren zette en er een kussen achter legde. Het ging bijna pijnloos en ik zei dan ook niets.

Elliot liep naar de stoel en ging daar zitten.

Ik keek hem met een pruillipje na. 'het bed is zo groot en ik met mijn kleine lichaam kan het nooit vullen,' begon ik.

'Maar dat hoeft ook niet, dan kunt u lekker rollen mevrouw.'

Ik trok een arrogant gezicht. 'Rollen? Wil je de wond nog een keertje zien?' Ik stak mijn armen naar hem uit. 'En ik heb het koud hier in dit grote, kille bed. Iemand moet me warm houden.

Elliot glimlachte en ging op het bed zitten. 'Had u een verwarming besteld?'

'ja,' fluisterde ik en ik was blij dat hij er was. Een lach was op mijn gezicht verschenen. 'Een lange, stevige verwarming,' zei ik en ik leunde al tegen hem aan en legde mijn handen op zijn warme borst.

Elliot gin grustig liggen en sloeg zijn arm om haar heen. 'dus dit doe ji jmet al je bediendes.'

ik keek op naar Elliot en was eventes stil. 'Hoe bedoel je?' vroeg ik terwijl ik mijn hoofd op zijn borst neerlegde. 'Ik knuffel alleen met jou?'

'Jaja,' Zei hij plagend en kuste haa rop haar neus. 'Hoe verklaar jij diie verwarmde plek dan hier in je bed?'

Ik twijfelde eventjes en peilde zijn gezicht. TOen ik merkte dat hij maar plaagde, zuchtte ik opgelucht. 'Je weet dat alleen jij mijn liefde bent,' zei ik maar ik was al opgeluchter. Ik sloot mijn ogen want hij was echt lekker warm. 'Daar heb jij al gezeten hoor.'

Elliot glimlachte naar haar en sloot zijn ogen. 'Ja, dat kan.'

Ik ontspande helemaal en vooral op zulke momenten leek de liefde nog meer te groeien en haast uit me te knappen. Nee, ik had geen spijt van voor hem springen. Alleen dat ik mijn buik niet beschermd had. Dan had hij er minder diep in gestoken.

Elliot viel zelf bijna in slaap, maar probeerde wakker te blijven.

Zijn hartslag stelde me gerust en wiegden me langzaam in slaap.

sleepy wheepy with you

zo lieeeeeef
En toen kwam er iemand binnen
-

Vader Varlow
Elliot was niet in zijn toren en ik had hem verder ook nergens gezien. Hij was dus weer aan het leuteren bij Amèlie. Ja, ik vond het goed dat ze gingen trouwen, ik zag de liefde wanneer hij naar haar keek. Hij hield van haar als ik van zijn moeder had gehouden, maar hij moest tijd maken voor haar en niet tijd voor zijn werk. Zjin werk was zijn leven en zijn verloofde, later zijn vrouw, mocht niet als eerste komen. Ja ze was gewond, maar hij was een koning nu. Ik kwam binnen zonder te kloppen en riep meteen: 'Elliot jij lap...' Ik viel stil toen ik ze half liggend, half zittend in het bed zag. Ze sliepen en Elliot hield zijn armen strak om haar heen.

elliot sliep en schrok wakker. Hij rolde geschrokken van haar weg en viel uit bed. Alweer. Snel kwam hij overeind en keek zijn vader ontschuldig aan. 'Wat is er vader?' Vroeg hi jnet of er niks was.

'Wat doen jullie?' vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen omdat ik dit eigenlijk niet kon toestaan hoe ze lagen. Amèlie opende ook haar ogen. Ze had pijn in haar ogen staan en ik besloot zachter te praten. 'Waarom zit je hier en ben je niet aan het werk?' vroeg ik en trko één wenkbrauw heel hoog op.

'Ik heb vanochtend al veel gedaan. En morgenochtend doe ik de rest, dan heb ik alles voor de komende twee dagen klaar.' Zei hij en wist in zijn hoofd dat dan alle hoofdzaken waren gedaan, amar de rest niet.

Ik geloof niet dat je alles kan doen in zo'n korte tijd. Vooral in deze periode Elliot. Hoe kan het dat je nu al klaar bent?' Ik fronste en kwam iets dichterbij. Even legde ik een hand op Amèlie's hoofd. 'Gaat het goed meisje?' Ze knikte kort, maar ze loog. De pijn was duidelijk aan haar te merken.

'Nou, het viel best mee. Toen ik eenmaal door had hoe het precies allemaal werkte schoot het aardig op en ik kon vannacht niet slapen, dus u begrijpt het wel.'

'Oh...' mompelde ik maar ik was niet helemaal overtuigd. Toch zei ik er maar niets over. Hij was nu immers hoger dan ik, al bleef ik zijn vader. 'Dan kom ik hier eventjes bij zitten.' Eerlijk gezegd vond ik het niet erg hoe ze lagen, ze knuffelden alleen maar, maar legde het maar eens uit aan één van de adviseurs. Hij zou al zijn waardigheid verliezen als hij zo gevonden werd.

Ik had het gesprek een beetje beschaamd beluistert. Het was mijn schuld dat Elliot zo weinig werkte en volgens mij kletste hij echt uit zijn nek op dit moment, maar ik hield mijn mond maar. Toen hij zei dat hij erbij kwam zitten, zuchtte ik vanbinnen en glimlachte ik naar de man zelf. Hij bedoelde het vast aardig. m