Zitkamer

"Goedenavond lord", zei Sindolf terwijl hij geboeid voor Lord Petram verscheen

Petram keek hem woedend aan en wuifde de wachters weg. 'Wat dacht je wel niet? Wil je dood ofzo? Je vader verliest zijn baan nog door jou en zijn zoon en misschien ook nog wel zijn hoofd.'

"Dit alles was slecht omdat Elliot, Jayden ernstig verwon heeft door zijn initialen op haar hand te zetten met een mes en een oog en Benjamin oog te verwonden en dit alles omdat hij misbruikt maakt van zijn adelheid tot mijn spijt heb ik me niet kunnen inhouden tegenover Elliot en heb ik mij moeten wreken sir" zei Sindolf beleefd

Petram keek hem afkeurend aan. 'Jou rebellie maakt me ziek. Elliot, welke daden hij ook doet, blijft van adel. Je kunt hem niet straffen, maar dat bedoelde ik niet. Elliot is maar een pion. Je brak in in het kasteel en heb met een mes staan zwaaien naar een net verloofd stel.'

het spijt me dat ik u moet tegenspreken lord maar ik was bang dat Elliot Jayden opnieuw zou verwonden en daarom volgde ik haar en ik heb slechts Elliot bedreigt zodat het niet opnieuw zou uitlopen op een vechtpartij. Ik Blijf u trouw lord ik wil alleen het beste voor degene die het verdienen zoals Jayden en in tegenstelling tot Elliot zal ik u altijd trouw blijven.

'Dan nog is dit een schande. Ik laat je leven omdat jr. Een goede hulp bent voor je vader en omdat hij er nog een van me tegoed had. Een straf is hierbij alleen niet te omzeilen.'

Dank u Lord.

Petram stond op en keek hem even onderzoekend aan. 'Alleen wat is hiervoor een passende straf.' Dacht hij hardop. 'Iets waar je je aan herinnerd als je nog eens denkt zoiets doms te doen. Iets waaraan je zo je wonden overhoudt.'

Dat is uw keus lord petram

Petram keek even naar de grond en schudde zijn hoofd. 'Standaard straf dan maar.' Hij ging voor het raam staan en zei rustig. 'Je hebt geluk dat je vader er nog een te goed had van me. Vijf zweepslagen. Verdwijn nu uit mijn ogen.'

JA lord

Bewakers liepen naar hem toe en trokken hem mee naar buiten. Hij zou zo snel mogelijk gestraft worden. GHEHEHEHE

Later

Jayden zat in de stoel, netjes rechtop, wachtend op Demian en waarschijnlijk ook Elliot. Nu zou het moeten gebeuren, ze zouden hem naar buiten moeten lokken, zorgen dat hij zich aan hun plan hield.

Demian kwam lachend binnen en keek door de deuropening naar Elliot. 'Kom op broertje, stel je niet zo aan. Het is maar een kleine wond.' Plaagde hij hem en Elliot verscheen geïrriteerd in de deuropening. 'Jij hebt makkelijk praten.' Demian liep naar Jayden toe en kuste haar hand. 'Wat fijn u weer te zien.' Elliot liep moeilijk door en liet zich in een stoel vallen. Demian ging langs Jayden zitten en glimlachte naar haar. 'Ja sorry dat hij er is. Hij dwong me om hem mee te nemen.'

'Hallo, het is ook zeker fijn u weer te zien' zei ze glimlachend en ze knikte. 'O het geeft niet dat hij mee is, hij heeft een goed voorbeeld nodig van iets wat hij nooit kan worden' zei ze arrogant. Dat hij met haar samenwerkte mocht wel zo zijn, maar mogen hoefde niet toch.

Demian lachte weer en Elliot keek haar woedend aan. 'Ach, ik vind tenminste de liefde van mijn leven. U hebt hem.' Demian hield meteen op met lachen en schopte Elliot hard tegen zijn nog blauwe scheen door Sindolf. Elliot gaf geen kik, aangezien die pijn vergeleken met de rest niks was.

'Dat zegt u maar, maar u spreekt weer eens niet de waarheid' zei ze grijnzend, ze zou niet gekrenkt worden door hem. 'Maar goed, ik wou graag met u ergens over spreken.'

Demian knikte en keek haar neutraal aan. 'Wat mag het zijn?' Vroeg hij en keek even naar Elliot die blijkbaar zijn schop zonder enige last had geïncasseerd. Elliot wist wat er ging komen, maar keek verveeld uit het raam.

'Nou, aangezien u en ik binnenkort een gelukkig getrouwd paar zijn wou ik u verzoeken een van mijn tradities na te willen leven. Ik weet niet of u bereid bent dat te doen, maar dat zou mij wel heel gelukkig maken' stelde ze voor, afwachtend op zijn reactie. Ze keek hem hoopvol aan en hoopte dat hij ja zou zeggen of zou vragen wat het was en daarna ja zou zeggne.

Demian keek haar even verbaasd aan en knikte toen. 'Ik doe alles om u gelukkig te maken en te houden. Zegt u maar wat die traditie is, dan zal ik zien of ik die kan naleven.'

Jayden glimlachte, dit zag er al goed uit 'Nou, bij ons is het de traditie dat de aanstaande man het bos in gaat en voor zijn vrouw gaat jagen in het bos en een speciaal voor haar gejaagt dier meeneemt en dat aan haar geeft' vertelde ze.

'Ik denk dat ik daar wel aan kan voldoen, maar wat krijgt de man daarvoor?' Vroeg hij en keek haar uitdagend aan. 'Je moet ook altijd er iets voor krijgen.' zei Elliot spottend tegen demian.

Jayden grijnsde en keek hem recht aan 'Daar krijgt hij een kus voor, of een paar' zei ze verleidelijk en ze bleef hem aankijken.

Demian grijnsde en knikte tevreden. 'Dat lijkt me enig.' Zei hij en keek snel even naar Elliot. 'Rot eens op jij.' Elliot schudde zijn hoofd en bleef gewoon zitten.