Pad voor kasteel

Ik viel helemaal stil en zag het bijna gebeuren wat er met mijn moeder was gebeurd. Ik kneep eventjes mijn ogen dicht, maar de beelden van de man die me verkrachtte, schoten weer te boven en ik opende snel mijn ogen en verstopte mijng ezicht in Armands shirt. 'Ik vind het zo erg voor haar,' zei ik met een gebroken stem. Deelden mama en ik hetzelfde lot? Maar da tkon ik niet geloven. Ik was verkracht juist om Elliot pijn te doen en bij die man die mijn moeder had misbruikt, die had het helemaal zelf gedaan. Die deed haar juist pijn. Ik haalde diep adem, maar kon mijn tranen nu toch echt niet meer binnen houden en ik keek met rode, betraande ogen op naar ARmand. 'Alsjeblieft... Mama en ik... Hij... Het was niet zijn schuld....' Ik sloeg mijn handen voor mijn mond en ogen en verborg mijn gezicht weer.

'Wat? Het was wel de schuld van die adelijke' mompelde hij boos. 'Maar ga slapen.. er komt een lange rit' zei hij haar en hij streek even over haar haren. Belinay glimlachte 'Jaaa Armand heeft het haar geleerd, weet je dat niet meer?' zei ze liefjes. Patricia knikte en leunde tegen Antonius aan, toen schrok ze op 'Wat? Zelfde meegemaakt, waar heb je het over?' zei ze geschrokken.

Amtonius kleurde. 'Sst, de kinderen zijn erbij.' Zei hij zacht. 'Amelie is verkracht... omdat Elliot van haar houd. Maar we kunnen haar niet hier houden vrees ik... heb je gezien hoe pijn het afscheid haar deed? Dat raakt me, ik wil niet dat Amèlie pijn heeft en ze houd echt van die jongen. Ik hoop dat ze er overheen komt, want het is echt niet veilig daar voor haar. En als ze terugkomt... hij moet haar kunnen beschermen.' Zuchtte hij.
Ovo en Benno keken nieuwsgierig naar hun ouders. 'Wat is er?' Vroegen ze.

Ik keek Armand aan met grote ogen en schudde mijn hoofd. 'Nee, nee het was niet Elliots schuld, huilde ik zchtjes en ik verborg mijn gezicht in zijn shirt. 'Wees niet boos op Elliot!' Ik wist niet of papa het had verteld aan Armand en ik keek moeilijk op. 'Arm... Armand. Het is niet Elliots schuld hoe ik eraan toe ben maar... maar... Ze wilden hem pijn doen en hebben toen...' Ik kneep mijn ogen samen en hield zijn shirt heel goed vast. 'Toen deed een man... Hij verkrachte me net zoals mama,' fluisterde ik nu bijna geluidsloos.

Armands adem stokte eve 'wat?' Vroeg hij fluisterend maar vol verbittering. 'Hebben ze ..jij..door hem en. Nee Am dit is niet te geloven en waarvoor.. ik dacht dat, nee laat maar. Iniedergeval weet je nu waarom ik en anderen hem misschien niet mogen en niet om wie hij is mar omdat adelijken allerlei rotzooi met zich meebrengen zoals bendes en intriges. Je ziet hoe jullie twee erbij lopen. De makkelijkste prooi van de eeuw' zei hij hoofdschuddend patricia schudde haar hoofd verbitterd ' je hebt wat gedaan' mompeldeze beschuldigend. ' Ooh Antonius, je hebt zo'n goed hartN zei ze hem. Belinay staarde haar moeder een beetje vreemd aan. 'Niks jongens ga maar weer verder waarmee je bezig was' mompelde ze en ze hield Antonius' hand vast.

'Ik weet het niet meer. Ik weet niet wat ik anders had kunnen doen, wat me moeten doen. ' Antonius zuchtte en hij kneep in Patricia's hand. 'Ik had Amèlie nooit naar dat kasteel moeten laten gaan, wat heb ik gedaan. En wat moeten we met dat zwakke, adelijke mannetje doen? Kán hij Amèlie wel beschermen? Moet ik haar wel opnieuw laten gaan?' Zei hij zacht tegen Patricia, afgewend van de kinderen.
Ovo en Benno zaten een beetje op de bank te springen. 'Hoezo heeft papa een goed hart?' Vroegen ze nieuwsgierig.

Ik knuffelde Armand voor zover dat kon met Joseph op mijn schoot en ik sloot mijn ogen verdrietig. 'Zeg dat niet... Elliot wordt de sterkste koning ter tijden... En hij houdt van me en ik van hem... Anders was ik allang bij hem weg Armand. Anders kon ik dit niet aan, maar ik houd nog steeds van hem ondanks wat er allemaal is gebeurd. et... Is niet zijn schuld. Hij stuurde zelfs een bodyguard mee naar een gewone boswandeling!' Mijn stem sloeg over en ik keek hem weer aan.

'Dan zie je maar hoe zwak alles is in het kasteel en zie je hoe de dikke muren maar schijn zijn' zei Armand hoofdschuddend. 'Sorry Am.. ik, nee ik hou er over op, dit is nie tgoed voor ons allebei' mompelde hij. Patricia knikte 'Ik weet het ook niet, echt niet' mompelde ze zacht en ze keek moedeloos voor zich uit. 'Nou omdat hij jullie vader is Ovo en Benno'. Belinay hield zich stil en snapte niet waar het over ging.

Antonius sloeg zijn arm om Patricia heen en zweeg. Ovo en Benno zuchtten. Ze wisten dat ze niet meer uit hun ouders konden krijgen, dat hadden ze al zo vaak geprobeerd. Joseph opende slaperig zijn oogjes. 'Wat betekend verkracht?' Vroeg hij aan Armand. Hij had het gesprek half meegekregen en er kwamen veel woorden in voor die hij niet kende.

Geschrokken keek ik naar het jongetje en ik keek op naar Benjamin voor hulp. 'het betekent... dat Elliot heel erg veel van me houd,' mompelde ik langzaam.

Armand hield zich stil hij wilde er niet meer over praten. Hij keek uit het raampje van de koets en verheugde zich op het terugzien van Mabel. Patricia gaf de twee een kleine glimlache en bleef lekker tegen Antonius aan zitten.

'Is dat slecht?' Vroeg Joseph verbaasd tegen Amèlie

'Nee, dat is heel goede,' zei ik hem en ik hield hem goed vast. 'maar Amèlie mist het zo. Ga je weer slapen? Amèlie gaat wel slapen...'

(Nu lijkt het net of je het verkrachten mist XD )

Belinay rekte zich uit en zakte toen tegen Ovo aan in slaap. 'We zullen er over een halfuurtje zijn denk ik' mompelde Armand afwezig en hij bleef uit het raam staren.

'Waarom is dat rotzooi dan? En Elliot houd toch helemaal niet van mama?' Vroeg Joseph door.
De tweeling zat een beetje onderuitgezakt in de koets, en soesden ook een beetje weg.

Hoeveel had Joseph wel niet gehoord? Ik keek kort naar Armand en sloot toen mijn o gen. Misschien als ik deed dat ik sliep, dat hij stil zou worden.

'Houd je mond jullie allebei, geen woord meer over dat hele kasteel' zei Armand ineens en hij keek weer weg, hopend dat ze nu eindelijk hun mond zouden houden.

'Waarom geven jullie gaan antwoord?' Zeurde Joseph. 'Wat heeft verkrachten met het kasteel te maken?' Vroeg hij toen slim.

CVan Armands stem kromp ik een klein stukje ineen, maar ik deed gewoon alsof ik nog sliep.

'Joseph houd je mond zei ik toch' mompelde armand boos en hoofdschuddend. Het hele kasteel had al niets anders dan alleen maar ongeluk over hun familie uitgeroepen. Belinay sliep en patricia zakte ook een beetje weg tegen haar man aan.

Joseph sprong van de bank af. 'Anders ga ik het papa en mama vragen!' Zei hij verontwaardigd.

Elliot liep nog even naar zijn vader en glimlachte. 'Ik krijg haar niet van het idee om de dorpen te hlepen af. Dus we gaan er naar een paar en blijven er niet te lang.' Zei hij en omhelsde zijn vader. 'Doei vader.'

Ik zat gehurkt bij mijn broertjes en zusje en gaf ze allemaal een grote persoonlijke knuffel en kuste ze allemaal op hun voorhoofd. 'Ik zal aan jullie denken,' beloofde ik ent oen kwam ik overeind en knuffelde ik Armand. 'Ik wil jouw bruiloft als we terug zijn,' zei ik hem en ik liet los en knuffelde Mabel even waarna ik mijn ouders beide knuffelde en ze beide op de wang kuste. 'Ik zal jullie missen,' zei ike n ik keek eventjes om naar mijn broertjes en zusje. 'Ik vraag jullie om op vakantie te gaan met ze. Jullie hebben het geld nu en ze moeten kind kunnen zijn.' Moeder zag er overtuigender uit toen ze knikte dan vader, maar ik liet het maar zo. 'Tot over een poosje. Ik ga Elliot zijnhele land laten zien of hij nu wil of niet,' lachte ik en toen liep ik naar de koets toe.

Elliot bedankte zijn neef voor zijn komst en zei nog tegen zijn vader. 'Ik stuur elke dag een brief. Komt die niet dan is er wat aan de hand.' Zei hij en liep naar de koets. 'Eindelijk zover.' Zei hij glimlachend en opende voor haar de koets.

Ik lachte naar Elliot en zette voet op het plankje, maar de jurk zat erg in dewweg terwijl ik verder naar binnen stapte en probeerde te gaan zitten.