Boomhutten

Jayden genoot van alles en liet haar tong een vurig spel spelen. Ze was echt van hem gaan houden. Zo in deze zoen verwikkeld voelde ze zich veiliger en gelukkiger dan ooit tevoren.

Op dit moment kon hem niet meer schelen hoe zwak hij was dat hij zijn ziel aan een meisje gaf. Hij hield haar vast, en hoopte dat hij dit moment kon bevriezen, en er voor altijd in kon leven. (oooops dat komt uit de hongerspelen :$)

Haha go mai, hongerspelenverslaafde
________________________________________
Jayden legde haar hand tegen zijn borst en zoende hem nog steeds. Toen trok ze zich toch terug na een tijdje, ze drukte snel nog een kus op zijn mond en glimlachte 'Dat... was geweldig' fluisterde ze gelukkig.

"I wish I could freeze this moment, right here, right now and live in it forever."
_______________________________

Benjamin keek haar gelukkig aan. 'Jazeker. Ik houd van je, Jayden.' Zei hij en hij glimlachte naar haar, en treek een pluk haar uit haar gezicht.

Hahaha lol
________

'Ik hou ook van jou, Benjamin' zei ze met een glimlach. 'En ja ik geloof wat je zegt' zei ze plagend en ze leunde tegen hem aan.

'Dais mooi.' Zei hij glimlachend. 'Je ziet wat er van komt sls je me niet gelooft hè?'

Jayden grijnsde 'Als jij nou niet zo... oke laat maar, zolang jij mij ook maar geloofd... ik kan niet tegen je liegen, dat weet je' zei ze met een glimlach.

'Nee, vertel.' Zei hij serieus. 'De enige reden waarom ik aan je twijfelde was omdat ik dacht dat je anders ook niet aan mij zou twijfelen.'

'Je bent soms zo in jezelf, zo ontevreden met jezelf.. is gewoon niet nodig oke' zei ze met nog steeds een glimlach en ze tikte hem plagend tegen zijn neus.

Benjamin haalde zijn schouders op. 'Ik kan er niets aan doen Jayden. Maar een tijd geleden wilde ik niet denken aan de liefde. Liefde bij mij kon niet, en dat mocht ook niet. Dit is toch al een hele verbetering?' Vroeg hij.

'Ik weet het en ja dit is al een hele goede verbetering' antwoordde ze. En of dit een verbetering was, ze zou hem nooit meer aan kunnen kijken zonder één moment te denken hoe fijn het was om zijn lippen op die van haar te hebben.

Benjamin was nog niet klaar. 'Jayden.. Wil je me de volgende keer gewoon geloven? Je weet toch dat ik eerlijk ben tegen jou. Waarom twijfelde je er toch weer aan..' Hij stopte en keek haar aan. Hij wilde hun moment niet verpesten, maar hij moest het kwijt.

Jayden keek even weg en zuchtte 'Nou, ik.. het kwam.. ik was bij het graf van Demian om te kijken hoe ze hem hadden begraven en gewoon om hem op te zoeken. Elliot zat even verderop en we hebben gepraat, ik was boos op hem omdat jullie samen hem wilden doden. Hij vertelde me dat hij Demian echt miste en volgens mij zag ik hem huilen. Hij zei ook dat het jou plan was... Ik werd boos want als je tegen me gelogen had... maar de vorige keer, toen ik ook al niks voor je kon verzwijgen... na die zoen met Demian toen sloeg je me, maar als jij dan tegen me gelogen zou hebben dan zou ik terug gaan slaan.. althans zo stond het in mijn hoofd, maar ik kan niet boos op je blijven, tot nu toe dan niet..' legde ze uit terwijl ze hem niet aankeek. Toen ze klaar was keek ze hem weer aan, pff dat was even een momentverpester. Zijn mooie ogen vingen haar blik weer en ze zuchte nog een keer, niet wetend wat ze nu zou moeten zeggen.

Benjamin keek haar niet-begrijpend aan. 'Je geloofde me niet omdat ik je geslagen had? Maar.. Daarna hadden we toch opnieuw tegen elkaar gezegd dat we eerlijk zijn. Dat ik jou kon vertrouwen en jij mij.'

'Ja en we hebben gezegd dat we van elkaar hielden, ik weet het... oke er was een reden, maar ik weet dat je hem gemeen vind en flauw..' zei ze voorzichtig. 'Je vroeg of ik van Sindolf hield en hij had Elliot verwond, daarna vond jij dat ik voor hem moest oppassen omdat hij voor mij wraak had genomen... ik had het idee dat jij daar anders dan ik over dacht en ik dacht dat je het beter wou doen, echt wraak nemen, iemand doden inplaats van alleen verwonden' zei ze rustig, maar ze praatte steeds zachter. 'Het spijt me oke, ik had het niet mogen denken' mompelde ze er achterna en ze keek naar de vloerplanken van de hut.

Benjamin zweeg. 'Dat ik jaloers was betekend niet dat ik verander.' Zei hij ten slotte en hij keek even weg. 'Ik dacht dat ik dat duidelijk had gemaakt, toen bij dat pad.' Hij draaide zich weer om en gaf haar een kus. 'Maar het is goed als je me vanaf nu vertrouwt.' Zei hij serieus, maar hij glimlachte daarna en gaf haar daarna weer een kus. 'En op die Elliot neem ik nog wel wraak.'

'Dat heb je ook, maar ik ben soms, nouja voor mijn gevoel dan, de laatste tijd een beetje in de war met alles wat er gebeurd is.' zei ze met een zucht. Zijn kus deed haar glimlachen 'We nemen samen wraak op hem' antwoorde ze. 'Weetje' zei ze plotseling 'Hij heeft niet eens een goede reden om jou niet te mogen, hij zei dat je hem gewoon niet aanstond' zei ze grijnzend. 'Toen heb ik hem maar uitgelachen' zei ze met een ondeugende glimlach en ze gaf hem even een kus waarna ze hem vrolijk aankeek.

Benjamin grijnsde. 'Goedzo. Niemand staat Elliot aan, behalve Amèlie. Na mijn gesprek met Amèlie dacht ik dat hij misschien best meeviel, maar hij maakte het alleen maar erger. Toen hij mij probeerde te vermoorden gunde ik hem ook zijn leven niet meer.' Hij pakte Jayden vast. 'Ik weet niet wat hij gaat doen als hij de macht heeft, maar het zal niet in mijn voordeel zijn.' Zuchtte hij.

'Ik weet het, hij is vreselijk' stemde ze in. 'He, ik zorg er wel voor dat het in je voordeel komt, want Amèlie is mijn vriendin en als ze hem echt zo makkelijk kan ompraten.. en anders helpen we wel een beetje' zei ze met een gemene grijns en twinkelende ogen.

Benjamin knikte. Toen pakte hij haar weer vast en zoende hij haar.

Jayden glimlachte en zoende hem ook. Zijn lippen waren zo zacht. Ze legde haar handen weer op zijn schouders en trok toen even terug 'Je bent wel heel gul vandaag' zei ze plagend waarna ze haar lippen weer op die van hem drukte.

'Ik moet wat verloren tijd inhalen.' Fluisterde tussen een zoen door. Hij wist zelf ook niet waarom. Omdat hij het kon doen moest hij het gewoon doen, bedacht hij zich. Nu het ook van zichzelf mocht.

Jayden vond dat een reden om hem vurig te zoenen, ja waarschijnlijk was het wel waar wat hij zei. Het liefst zat z nog de hele dag zo met hem, alleen met hem, zonder dat anderen het kwamen verpesten.

Benjamin zoende terug, hij wilde niets liever, nu hij zo ver was wilde hij niet ophouden. Het werd helaas wel later en het begon al te schemeren.

Jayden hield haar ogen genietend gesloten en kon het niet over haar hart verkrijgen om te moeten gaan zeggen dat ze moest gaan omdat ze morgenochtend net als hij weer aan het werk moest. Tja, ze had haar kort durende luxe leventje ingeruild voor het werk als bediende.