De grote kasteeldeur met gang erachter

En alweer fotoloos. Voel je vrij er ééntje te plaatsen.


Edit: Dankzij Inge

Benjamin was net klaar met zijn werk toen er aangeklopt werd. Hij werd aangewezen open te doen, het kon geen belangrijk persoon zijn want anders wist de Lord er wel van. Hij deed de deur voorzichtig open en zag op het eerste ogenblik niets. Toen keek hij langzaam naar beneden, en hij zag Amèlie. Maar ze was naakt, en er stonden met bloed woorden in haar buik gekrast. Benjamin trok wit weg en kon zich eerst niet verroeren.

Ik lag als een hoopje samen en was door hem neergesmeten als oud vuil. Mijn lichaam begon al blauwe plekken te vertonen en mijn ademhaling ging langzaam, net zoals mijn hartslag.

Benjamin keek naar de wonden. Uit het handschrift kon hij gemakkelijk die van Veras herkennen. Veras had hem leren schrijven. Zijn hersenen werken op volle toeren. Wat, hoe? Wat had Veras met haar gedaan. Hij keek naar de tekst. Ze was van hem? Ze was naakt. Langzaam begon het hem duidelijk te worden, en het zweet brak hem uit. Vieze Vares. Smerige Vares. Hij tilde haar voorzichtig op en probeerde niet naar haar naakte lichaam te kijken. Hij bracht haar meteen naar de ziekenzaal. Wat had hij gedaan. Waarom was hij zo stom haar naam te noemen? Hij weet het niet, hij probeerde duidelijk te maken dat het moeilijk was Elliot te pakken te nemen en toen had hij haar naam genoemd. De verzetstrijders waren slim en wisten meteen hoe het zat. Ze weten ook hoe ze iemand het beste kunnen vernederen. Wat had hij in hemelsnaam gedaan? Dit was zijn schuld. Hij had moeten benadrukken dat ze Amèlie niet mochten aanraken. Alhoewel, dan hadden ze het juist gedaan...