Schuin gegroeit bos.

Elliot liep met gespannen boog door het bos. Opzoek naar een prooi, maar hij zag nog niet veel om te schieten. Er was ook bijna niks. Tenminste, niks dat echt bewoog. Toen hij een vogel zag, richtte hij en schoot. De vogel vloog net optijd weg en Elliot had alleen zijn vleugel wat beschadigt, waardoor hij iets moeilijker wegvloog.

'Concentreren,' bromde ik en ik keek met samengeknepen okgen rond. 'Niet te snel schieten, je verspilt alleen je pijlen maar.'

Elliot knikte en pakte een nieuwe pijl en spande zijn boog weer aan. Hij zocht een nieuwe prooi.

'Daar,' fluisterde ik en ik wees naar een hert in de verte. 'Doe je best,' fluisterde ik.

Elliot keek even naar het edele dier en ging net iets dichterbij staan. Hij legde de draad tegen zijn wang en richtte de punt op de kop van het dier. Hij haalde nog een keer diep adem en liet toen de pijl los die het hert in de nek raakte.

'Goed!' zei ik hem en zag het dier neervallen. Die kon geen kant meer op. 'En nu nmet de kruisboog in zijn buik. Hij kan toch niet weg,' zei ik em en ik keek hem streng aan.

Elliot sloeg snel zijn boog om zijn schouder en pakte de kruisboog. Hij zette de draad snel strak en legde er een pijl op. Richten met zo'n ding ging veel moeilijker. Met een oog gesloten mikte hij op het hert en probeerde niet te bewegen, maar dat was niet helemaal te vermeiden. Hij haalde de trekker over en raakte het hert nog net in zijn buik.

'Nog een keer,' zei ik streng. 'Het midden van zijn buik, hij beweegt toch niet.' Het was de beste manier om het te leren en niet al zijn pijlen te verpesten. Je haalde ze uit het dier en gebruikte ze zo opnieuw.

Elliot legde er een nieuwe pijl op en ging op een knie zitten, omdat hij dan minder zou bewegen. Hij sloot weer een ook en concentreerde zich. Rustig haalde hij de trekker over en zag hoe de pijl helemaal misging omdat hij teveel bewoog met het trekker overhalen. 'Shit.' Fluisterde hij en pakte snel nog een pijl.

'Kijken!' gromde ik hem toe, maar het was helemaal niet slecht bedoeld. Zo'n persoon was ik gewoon. 'Één oog dicht, diep inademen en vasthouden en indrukken. Meer moet je niet doen. Alleen indrukken, loslaten gebeurd vanzelf wel.'

Elliot deed wat hij zei, maar merkte dat door de irritatie hij een beetje trilde. Zo goed als maar kon probeerde hij rustig te worden. Toen hij de trekker overhaalde raakte de pijl wel meer naar het midden, maar nog niet perfect.

'Nog een keer proberen of maar verder lopen?' vroeg ik hem nu tevreden en ik keek omlaag naar Elliot die nog steeds op de grond zat.

Elliot pakte nog een pijl en richtte weer. Hij moest en zou het beest precies raken. Hij sloot weer een oog en haalde de trekker na een tijdje om. Het was niet echt beter en rustig stond hij op.

'Klaar?' vroeg ik hem en ik liep in de richting van het beest. 'Eens kijken of er vlees is overgebleven om te eten,' grijnsde ik hem toe.

Elliot knikte en liep achter hem aan. Hij keek even naar het beest en zuchtte. Het was zo'n mooi dier.

'Ik zal hem wel laten ophalen,' zei ik toen ik het beest zag. 'Dan hoeven we er niet mee te slepen.' Ik keek om naar Elliot en toen weer naar het grote, volle dier.

Elliot knikte en trok zijn pijlen eruit. Het was raar om met zijn vade te jagen.

ik zag een ander beest en spande mijn boog aan en schoot toen de pijl af, recht in de nek van het dier. 'Mooi,'z ei ik grijnzend.

Elliot keek verbaasd naar het dier en was best wel onder de indruk dat zijn pa nog zo snel was. 'Mooi schot.'

'Veel oefenen,' zei ik hem grjinzend en ik sloeg hem op zijn schouder. 'Als ik goed mijn best doe, kan uik ze ook raken wanneer ze rennen,' grijnsde ik breed.

'Dat wil ik dan wel eens zien.' Zei hij en keek grijnzend naar zijn vader.

'Als jij me met pijl en boog na doet wel,´z ei ik grijnzend en ik keek hem aan. 'Neem je de uitdaging aan? Degene die de meeste rennende dieren in 10 keer raakt, krijgt ook het vlees van de ander.'

'Hoe kan ik nou zo'n uitdaging uit de weg gaan?' Zei Elliot en stak zijn hand naar zijn vader uit. 'Deal.'

Hard schudde ik zijn hand en ik liep met mijn kruisboog naar voren en keek of ik een groot dier kon vinden.