Martelkamer

'Wat gingen jullie daar doen dan?' Vroeg Elliot en drukte met de pin iets harder in zijn hand als een soort van dreigement.

'Gaa je niets aan.' Mompelde hij en hij draaide vol afschuw zijn hoofd weg.

Elliot ramde de pin door zijn hand en zuchtte. 'Oke, als jij het op de moeilijke manier wil spelen. Het begint bij pinnen en eindigt in een voor jou kinderloos leven.' zei hij woedend.

'Ach, die kinderen kunnen er ook nog wel bij.' zei hij na de vloek toen de pin door zijn hand sloeg.

'Wat jij wil, maar ik denk niet dat het zo aangenaam zal voelen als je ook niet eens meer je behoefte kan doen.' Zei hij en pakte de volgende pin. 'Antwoord idioot.''

Benjamin hapte naar adem. 'Gewoon, wat geliefden doen met elkaar.' Zei hij snel.

'Leg me dat eens uit dan.' Zei hij en drukte zijn voet tegen het hout. 'Wat doen geliefden?'

'Kun je dat niet zelf bedenken.' Snauwde hij. 'We hadden niet afgesproken wat we daar wilden gaan doen, we hadden afgesproken op die plek.'

'Aha.' Zei Elliot en keek even naar de hamer. 'Leuk die liefde vindt niet. Als het lot het niet goedkeurt. Dan maakt het er een einde aan.' Elliot sloeg de spijker door zijn enkel en zuchtte opgelucht. 'Dit voelt zo goed.'

Benjamin schreeuwde het uit en probeerde in een reflex naar zijn enkel te grijpen, wat natuurlijk niet lukte doordat hij vast zat. Zijn gezicht vertrok en hij jammerde zachtjes van de pijn die zijn enkel gaf. 'Wat wil je wat ik doe, Godverdomme!'

'Eens zien, ik wil dat je boet voor je daden. Datje langer dan een dag pijn zult hebben en me alles opbiecht wat je maat weet.'Rustig pakte hij nog een pin en glimlachte naar hem.

'Wat bedoel je, alles wat ik weet? En je hebt een hele pin door mijn enkel geslagen, ik vraag me af of ik ooit nog op dat ding kan lopen.' Zei hij met een grauw en hij beet op zijn lip.

'Nou meneertje, ik denk dat jij heel wat meer weet dan dat je denkt. Dus begin maar te biechten. Elke goede biecht geeft je minder straf. Ik heb namelijk nog zoveel plannen.'

'Oke, we zijn wel eens naar elkaar toe geweest terwijl we geen pauze hadden, maar verder weet ik niet wat ik je op zou moeten biechten.' Hij keek Elliot fronsend aan.

Elliot haalde zijn schouders op en sloeg de laatste pin door zijn enkel.

'Aaaaah fuck ja we hebben seks gehad en Jayden was misschien wel zwanger.' Benjamins gezicht was vertrokken door de pijn en uitgeteld lag hij op de bank.

Elliot keek hem walgend aan en schudde zijn hoofd. 'Zoals beloofd' Zei hij lichtelijk geïrriteerd. Elliot floot op zijn vingers en een bewaker kwam eraan. 'Maak hen los en breng hem naar de kerker.'

Terwijl hij werd weggedragen zakte hij in elkaar. Hij trok het niet meer.

Elliot gooide de handschoenen naar een ben ging naar Amelie.

Later


Benjamin wist dat het geen zin had en stribbelde dus niet eens tegen. Hij wilde er niet aan denken wat Elliot nu weer zou doen, maar hij moest zich inhouden, rustig blijven, wat dan ook.

'Weetje, je leven had er nu al veel beter en luxer uit kunnen zien, maar nee. Meneer wou het zo nodig op de moeilijke manier spelen.' Elliot stok de handschoenen weer aan en zuchtte.

'Je had me ook gewoon vanaf het begin met rust kunnen laten, dan zaten we beiden nu niet in de shit.' Zei hij met ern grauw. 'En je had je broer niet moeten vermoorden.' Het was eruit voor hij zich had kunnen inhouden. Oh stomstomstomstom, dit had hij niet moeten zeggen, wist hij masr het was al te laat.

Elliot pakte zijn keel vast en drukte die hard dicht. 'Ik heb hem niet vermoord. Dat deed jij met je vriendjes.' Zei hij en liet hem na een aantal seconden los. 'Weetje, als jij mij die namen geeft, dan ben je er ook vanaf en dan leef je vanaf nu een vorstenleven.'

Hij hapte naar adem. Dit kwam hem niet heel slecht uit eigenlijk. 'Wil je namen?' Vroeg hij.

'Ik wil iedere verrader uit dit kasteel. Dus als je mijn aanbod accepteert, dan krijg ik elke naam van je wat je er ook voor moet doen. Als er dan nog eentje hier rondloopt verliest een van je vrienden zijn kop.'