Kleine balzaal

'Ik denk dat de jurk zo goed is want als je zingt moet je hem niet te strak aantrekken, voor je ademhaling,' zeg ik tegen Amelie. Ik sta op en trek de jurk strak. 'Hier, nou heb je weinig ruimte om te kunnen ademhalen, wat belangrijk is bij het zingen.'

Elliot glimlachte naar de twee. 'Jullie hebben er meer verstand van dan ik, dus regel het zelf maar even. Ik ga even regelen dat iemand de piano komt brengen.' Zei hij en liep rustig weg.

Ik keek Elliot na en toen om naar vrouwe Thompson. 'Ik wil niet dik lijken...' zei ik nu eerlijk. 'Het zijn wel hoge gasten en ik... Ja, ik mag ook geen fouten maken en ademhaling is wel belangrijk, maar wat als ze me toch neit goed vinden omdat ik dik ben? Dan word uik vast alsnog ontslagen.'

'Je bent niet dik. Neem anders een jurk zonder korset. Ik heb anders nog wel een jurk voor je. Maar de keuze is aan jou. En ik luister eerder naar het gezang dan dat ik kijk of je wel slank genoeg bent.'

Ik was stil en luisterde naar haar woorden. NU ze zo sprak, besloot k dat ze een goed persoon was. 'Ik denk dat als Elliot dat goed vind, dat wel oké is ja,' zei ik en ik keek naar de jurk die ik nu droeg. 'Maar deze is ook prachtig.'

'Je mag altijd een jurk van me passen. Wanneer moet je optreden?' vraag ik. Opeens begint Amelie aardig te doen. Ik doe de korset weer losser.

'Morgen,' zei ik en ik twijfelde eventjes. 'Weet u het zeker, dat ik een jurk mag passen van u? Dat zjin vast hele dure jurken...'

'Dat klopt. Kom na het eten anders naar mijn kamer toe. Kun je een paar bekijken en misschien zit er wel een leuke tussen voor jou. Die jurken zijn gemaakt voor een bepaalde ontmoeting die ik zou krijgen. Ik heb veel jurken dus het maakt mij niet uit welke je neemt,' zeg ik vriendelijk. Als meer mensen mij zouden vertrouwen zal mijn reputatie hier omhoog gaan. En misschien vind ik iemand waar ik tegen kan praten.

Langzaam knikte ik en ik dacht aan Elliot.'Ik hoop dat ik tijd heb om te komen vrouwe,' zei ik en ik dacht aan Elliot. Natuurlijk zou hij me laten gaan, maar ik moest de schuin wel ophouden natuurlijk.

'Ik hoop je dan te zien, Amelie,' zeg ik en ik loop de kamer uit. Ik moet even de jurken zonder korset uit gaan zoeken.

Ik keek haar na en begon me toen om te kleden weer.

Ik had even rust nodig en Elliot gezegd dat hij absoluut op het feest moest blijven. Bovendien had ik Joseph weg zien snieken en hij wist vast de weg niet. 'Hé kleintje,' lachte ik en ik rende zachtjes naar hem toe. 'Geef je grote zus eens een knuffel!'

Joseph draaide zich verbaasd om. 'Ik deed goed hè?' Zei hij blij toen hij Amèlie zag en hij kwam op haar af gerend

'je deed het geweldig,' zei ik en ik tilde het jongentje op en liep de volgende zaal met hem in waar ik op een abnkje ging zitten en hem op mijn schoot zette. 'Waar ging jij heen klein mannetje?' Ik tikte hem zachtjes op zijn neus.

'Paardjes.' Zei hij met een pruillipje en hij keek Amèlie lief aan.

Ik lachte zachtjes en drukte hem dicht tegen me aan. 'Vond je het feest niet leuk dan?'

Hij keek haar met zijn grote ogen smekend aan. 'Nee.' Zei hij, altijd eerlijk zoals hij was. 'Ik vind de mensen eng!'

'Dat kan ik me wel een beetje vorostellen,' zei ik eerlijk en ik legde mijn hoofd op zijn hoofdje neer. Ze waren ebhoorlijk imponerend voor zijn klein jochie. 'Dan blijven we toch eventjes samen hier? Alleen naar de paardjes kan niet schat.'

Hij keek haar sip aan. 'Samen?' Vroeg hij terwijl hij zich op haar schoot nestelde. 'Samen naar de paardjes!'

Ik schudde zachtjes mijn hoofd. 'Er zijn teveel paarden nu in de stallen schatje, maar jullie blijven hier toch slapen vannacht? Ik zal tegen iemand zeggen dat hij je morgen mee moet nemen naar de paardjes.'

Enthousiast wiebelde hij heen en weer. 'Jaaaa!' Zei hij blij. Hij keek haar vrolijk aan. 'Mag ik dan ook zitten op de paard?'

'Dat moet je maar vragen,' zei ik en ik keek hem opgewekt aan. 'Je deedhet wel heel goed met de bloemetjes vanmorgen,' zei ik hem.