Woonkamer plus keuken

Zoek een leuk plaatje en ik zet hem neer.

Met een gewone jurk aan, gewoon een boerenjurk, liet ik mezelf van de trap naar beneden zakken op mijn kont. Onderaan de trap bleef ik eventjes besluitloos zitten, maar toen stond ik met moeite op en wankelde ik naar de woonkamer toe. Iedereen zou wel aan het werk zijn dacht ik, dus roepen had niet zo heel veel zin. Gelukkig had ik mezelf weten aan te kleden met kleren die klaar hadden gelegen en mijn haren had ik in twee vlechten ingevlecht.

Armand zat in de woonkamer aan een klein tafeltje met Belinay en haar poppen te spelen. 'Zo meneer Wortel, wat heeft u vandaag gedaan?' vroeg Belinay met een lief stemmetje aan een van de poppen die Armand vast had. 'Ik heb vandaag alle stieren gemolken' antwoorde Armand met een apart stemmetje. Belinay schoot in de lach 'Armaand dat kan helemaal niehieet' zei ze lachend.

Ik bleef in de deuropening staan en keek naar de twee. 'Hé...' zei ik zachtjes en ik stapte langzaam naar ze toe. 'Mag ik erbij zitten?' vroeg ik en ik bleef moeilijk staan bij het tafeltje.

Belinay stond op met een keurig gezichtje 'Mevrouw, u moet wel mevrouw theepot bedienen en met meneer rood op een stoel zitten' zei ze een beetje arrogant maar grinnikte daarna. Armand lachte om zijn zusje en keek toen naar Am. 'Ga toch zitten, zo'n schone jonkvrouw mag altijd aanschuiven' zei hij met het stemmetje van meneer wortel en hield de pop omhoog.

Ik knikte zachtjes en leit me met moeite zakken. Even kon ik alleen maar in- en uitademen, maar toen de pijn weer verdween pakte ik wat Belinay had gezegd. 'Oké...' Ik keek naar de dingen en toen naar Belinay. 'Wat speelden jullei?'

Belinay glimlachte blij 'We spelen dat we op de thee gaan zoals ze dat in de zandlanden van ver weg doen' zei ze vrolijk. Armand knikte ' Ja en we zijn daar op bezoek en wij willen alles van hun weten en zij alles van ons' voefde Armand er aan toe.

Ik keek twijfelend naar wat ze deden en toen naar mijn poppetjes. 'Zal Amèlie anders maar het dienstmeisje zijn?' Ik had namelijk geen idee oe ze dat speelden en ik was goed in een dienstmeisje zijn. Daar wist ik alles vanaf.

Belinay glimlachte ' En dan haal jij al onze spullen en dan maken we een theedrink verhuur ofzo' zei ze blij. Armand lachte even en keek vrolijk mee.

Zachtjes knikte ik en ik keek naar het lieve meisje en keek naar de twee poppetjes in mijn handen. 'Nou, oké. Zeg maar wat ik moet doen,' zei ik haar en ik keek eventjes naar Armand.

Armand wou gaan lachen, maar herinnerde zich toen haar geheugenverlies weer. 'Nou, je speelt gewoon de pop' zei hij met zijn normale stem en Belinay knikte hevig.

'Oke,' zei ik en ik keek naar Armand op en topen weer naar de poppetjes. Ik zette ze neer bij de rand van het tafeltje en wachtte af.

'Doe dan wat zus' zei Belinay ineens een beetje opdringerig. 'Heeft jou pop geen zin in thee?' vroeg ze. Armand grijnsde 'Alleen alle dames drinken thee, geef mij maar een lekkere kan bier' zei hij met het poppenstemmetje.

Ik keek een beetjue verbaasd naar Belinay en liep met een poppetje naar de andere poppetje toe en deed maar alsof ik thee in schonk.

Belinay glimlachte maar keek toen naar d pop ! Kan jou pop niet praten zus??' Vroeg ze een beetje verbaasd. Armand grijnsde 'Spreken is ook een kunst opzich' zei hij met een poppenstem en hij bewoog zijn pop een beetje.

'Dienstmeisjes praten niet zoveel,' zei ik Belinay en ik keek haar aan. 'Alleen als ze iets gevraagd wordt. Maar dit zeggen ze dan wel: 'Alsjeblieft mevrouw,'' zei ik met een gek stemmetje en ik hoopte maar de ik het goed deed.

Belinay glimlachte ' Mijn dienstmeisjes zouden heel leuk moeten zijn en heel gezellig en dat ze me helpen met mooie jurken ... net als de prinsessen in de sprookjes die Armand verteld' zei ze blij. Armand glimlachte even en keek nog steeds gewoon toe totdat hem iets gevraagd zou worden.

'Dan ben ik heel aardig,' zei ik maar. 'Zal iko een jurk halen dan maar?' vroeg ik en ik beet twijfelend op mijn lip.

Belinay gaf een gilletje van plezier 'Jaaa en dan gaan we heel gezellig praten over de mooie dingen van het kasteel' zei ze blij. 'En ik dan...' zei Armand met de poppenstem. 'Jij mag niet kijken hoor, dit is voor meisjes' antwoorde Belinay. Armand lachte nu. 'Dan ga ik wel naar mijn meisje' zei hij plagend. 'Ga je dan nu alweeeeer naar Mabel?' vroeg Belinay toen teleurgesteld.

Ik keek om naar ARmand en kon het niet laten ook verdrietig te kijken. 'Hewb je niet eens zin om met allebei je zusjes te spelen?' vroeg ik hem en ik peuterde aan de poppetjes.

Armand grijnsde 'Jawel, maar mijn kleinste zusje wil graag een jurk hebben en ik mag niet kijken.' Dan kijk ik wel naar Mabel.. ging het in zijn hoofd verder maar hij zei het maar niet. Belinay lachtte even 'Maar broeer, jij mag wel er zijn...alleen de pop niet' ' Oooooh, had dat eerder gezegd' gingen ze verder. Ja, Armand had Mabel beloofd om snel weer terug te komen en eigenlijk wilde hij ook wel naar haar toe, maar hij had beloofd om met zijn kleine zusje te spelen en nu allebei zijn zusjes er waren, speelde hij maar met allebei.

Mijn poppetje hielp het poppetje van Beliany met een mooie jurk en af en toe keek ik op naar Armand. 'Kan Armand geen meisje spelen?' vroeg ik toen.

Belinay giechelde 'Armand een meisje??? Armand is een meisje, Armand is een meisje' zong ze. Armand grijnsde 'Oke, geef me er eens eentje Belinay, dan kan je zien hoe goed ik een meisje zou kunnen zijn' zei hij met een glimlach.

Ik keek van de één naar de ander en kreeg een grote glimlach op mijn lippen. 'nou, laat eens zien dan!'