Bankje

Elliot was na het eten meteen naar buiten gegaan en had zich, ondersteund door een bediende, naar een bankje in de tuin laten brengen. Eerst die aanval en nu dit nog. Waarom moest alles toch altijd om zijn broer draaien. Nu kreeg hij alleen maar meer problemen.

Toen Benjamin Elliot zag liep hij nieuwsgierig naar hem toe. Hij mocht Elliot kleineren wel, en dit keer keek hij wel erg bleek. 'Hé, hoe was het etentje?' Grijnsde hij. Hij wist van het etentje omdat Jayden daar moest bedienen.

Elliot keek hem neutraal aan en schudde zijn hoofd. 'Verschrikkelijk. Mijn broer verloofd met een vijand. Ik aangevallen door een smid. Het kan niet beter.'

Benjamin grijnsde. 'Verloofd? Met wie?' Vroeg hij nieuwsgierig. 'En die smid is gek. Gestoord. Ik zou van hem niet opkijken hoor, hij valt iedereen aan.'

'Hij is verloofd met een bediende, je kent haar vast wel.' Elliot keek naar de grond en zei zacht bang voor zijn reactie. 'Jayden,'

Benjamins ogen werden groot van verbazing, en zijn gezicht trok wit weg. 'Wat?' Riep hij. 'Dat meen je niet! Dit is een grap.' Hij schudde zijn hoofd. 'Leuk geprobeerd, maar je broer is van adel en Jayden is een simpele bediende.' Hij keek Elliot vragend aan. Asjeblieft, laat het een grap zijn, dacht hij.

'Ik wou dat het een grap was. Ik wil die slet niet in mijn Familie, maar volgens Demian is ze afkomstig van adel.'

Benjamin schopte woedend tegen het bankje. 'En die smid is natuurlijk jaloers.' Siste hij. Hij keek Elliot aan. 'Waar is die broer van jou?' Vroeg hij.

Er schoot een pijnscheut door zijn lichaam en Elliot greep naar zijn middel. 'Weet ik veel.' mompelde hij moeilijk. 'Een trouwerij plannen.'

Benjamin voelde zich misselijk worden en hij trok een beetje groen weg. Hij plofte naast Elliot op het bankje. 'Misschien moet ik die smid maar eens opzoeken.' Zei hij grimmig.

Elliot keel hem verbaasd aan. 'Die wordt nu gestraft voor zijn misdaden.' Zei hij en probeerde weer normaal te gaan zitten. 'Wat maakt jou het eigenlijk uit?'

Benjamin keek Elliot geïrriteerd aan. 'Natuurlijk kan het me schelen. Straks ben ik mijn beste vriendin kwijt aan een adellijke kwast en wat nog erger is, straks word ze ook zo. Bovendien betekend dat dat ik haar alleen nog kan zien als ik haar ontbijt serveer.' Zei hij pissig.

'Je moet niet zeuren, het is niet alsof ze dood gaat. Leven kan nog veel erger.' Elliot vond het eigenlijk wel grappig dat hij zo reageerde. 'Volgens mij vind je haar leuk.'

Benjamin schopte Elliot keihard tegen zijn been. 'Dat is niet waar.' Siste hij. 'Bovendien zijn er hierbinnen wel meer geheimen waar jij niets vanaf weet.'

Elliot greep naar zijn been, waardoor zijn buik verkrampte. Snakkend naar adem kwam hij moeilijk overeind en keek met een pijnlijk gezicht recht voor zich uit. 'E weet niet half wat ik weet.'

Benjamin haalde zijn schouders op. 'Ik hoef ook niet alles te weten wat jij weet. Ik weet genoeg.' Zei hij nors en hij stond op. 'Bedankt voor de inlichting en succes met je buik arme stakker.' Zei hij.

Elliot reageerde niet en zei. 'Nog bedankt redder.' Hij wist niet waarom hij het zei. Maar hij moest het kwijt.

Benjamin knikte naar Elliot. Zijn opmerking was spottend bedoeld, dus deze opmerking van Elliot kwam onverwacht voor hem. 'Ehh.. Graag gedaan door.' Stamelde hij.

Elliot reageerde verder niet en ging op het bankje liggen.

Benjamin draaide zich weer om en liep weg. Hij moest zich ergens afreageren.

Later
-


Nog witheet van woede kwam Benjamin aan bij het bankje. Omdat Elliot de eerste die hij zag liet hij zich even gaan. Hij schopte weer tegen het bankje, het leek een gewoonte te worden en hij snauwde: 'Die broer van jou moet uit de weg geruimd worden.'

Elliot voelde weer een schok door zijn lichaam gaan en keek hem verbaasd aan met een pijnlijk gezicht. 'Komt er nog een achter.'

Benjamin keek Elliot verbaast aan. 'Hoezo? Wil jij je broer wegruimen?' Hij grijnsde.'Gezellig, kunnen we het samen doen.' Hij keek Elliot aan. Wat bazelde die jongen? Kwam vast door de medicijnen.

Elliot knikte. 'Demian Is geweldig, Elliot neem een voorbeeld aan hem. Hij is de beste, mijn opvolger.' deed Elliot zijn vader na. 'Ik kan er niet meer tegen, maar nooit heb ik de kans gehad om hem ongestoord te vermoorden.'