Grasveldje met gele bloemen

Met mijn boeren jurkje, zat ik midden tussen de bloemen en plukte ik ze allemaal. Van mijn ouders mocht ik geen zwaar werk doen, maar ik voelde me zo overbodig als ik zag wat de tweeling allemaal deed. Ik besloot dus het huis maar eens op te fleuren met de bloemetjes en ikhad er een paar in mijn haren gestoken. Het weer was lekker en ik had weer eens echt lekker geslapen. het giong steeds beter en af en toe dan praatte Armand en ik lange tijd en dan vertelde hij me allemaal dingen die ik dan herkende en daarna herinnerde. Het was een heerlijk leventje hier, maar een groot deel van mijn hart miste.

Elliot was in de koets in slaap gevallen en schoot wakker toen de man met de teugels riep dat ze we bijna waren. Snel deed hij zijn jas weer aan en ging net zitten. Afwachtend keek hij naar buiten en zocht hij naar haar. Hij was zo benieuwd hoe het met haar ging.

Ik hoorde paarden, maar dat zou vast eemn voorbij trekkende handelaar zijn en ik hield me er niet mee bezig. In plaats daarvan, maakte ik een slingers van de bloemen. Mijn haren waren langer gegroeid in de tijd dat ik hier was en aangezien de slingers verveelden, begon ik aan een lange vlecht met overal bloemetjes tussen.

De koets reed het erf op en Elliot stapte rustig uit. Verbaasd keek hij om zich heen en glimlachte. Wat een smerig hok, maar die gedachten mocht hij niet laten blijken en hij was ook niet hier om de boerderij, maar om zijn liefde. Waar was ze?

Mijn haren zaten al snel ingevlochten en vol bloemen. Ik stond op, plukte nog meer bloemen en liep toen maar richting het huis. Ik zou daar wel kijken wat ik er precies mee ging doen. Gewoon overal een beetje verspreiden of zo. In een bak water doen.

Elliot keek nog steeds rond en zag toen in de verte iemand aankomen. Hij bleef gewoon staan en probeerde te zien wie het was. Niet dat hij dadelijk op de verkeerde af zou rennen.

Ik zag een man op ons erf staan met een koets achter zich en wist dat dat bijna maar 1 ding kon betekenen. Ik liet de bloemen vallen en rende op hem af. Rennen deed nog een klein beetje pijn, maar de pijn woog zeker niet op tegen het geluk van dat hij daar misschien was.

Elliot zag haar op hem af komen rennen en rende ook naar haar toe. Hij hield zijn armen open om haar te omhelzen en kon alleen nog maar glimlachen.

'Elliot!' Gilde ik half. Het was alsof het in slowmotion gebeurde, maar dat kwam omdat het voor mij allemaal te sloom ging. Ik sprong half in zijn armen toen ik eindelijk bij hem was en drukte mijn wangf strak tegen zijn schouder aan. Ik zou hem niet en nooit meer loslaten. Hij moest bij me blijven.

Elliot sloeg zijn armen om haar heen en legde zijn hoofd tegen dat van haar. 'Ik heb je zo gemist.' Zei hij zacht en kuste haar kruin.

Ik klampte me strak aan hem vast en drukte mijn lippen tegen zijn hals en mijn wang nog dichter tegen zijn schouder. 'Wees geen droom,' fluisterde ik en ik wilde mezelf eigenlijk knijpen, maar ook hem niet loslaten. Ik was helemaal gedesorieenteerd dat hij er ineens was.

Elliot tilde haar op en glimlachte naar haar. 'Het is geen droom.' Zei hij geruststellend en kuste haar op haar wang. 'Ben jij geen droom?'

'Ik ben geen droom,' zei ik hem en ik keek een beetje verbluft hem aan. 'Je bent het echt,' fluisterde ik en ik trok één arm achter zijn rug weg en streelde heel zachtjes langs zijn wang waar aan de zijkant hele kleine stoppeltjes op zaten, langs zijn kin en toen omhoog om zijn voorhoofd te voelen. Hij was het helemaal en ook hij was aangesterkt, want hij tilde me zo op terwijl ik toch wel was aangekomen hier op de boerderij door het gezonde eten wat ik van mijn vader eigenlijk altijd moest op eten. Ik at nog half niet zoveel als Armand, maar het begon er heel aardig op te lijken. Zachtjes gingen mijn vingertoppen naar zijn lippen toe en hierna kwam ik met mijn hoofd iets dichterbij.

Elliot knikte en kwam ook wat dichterbij. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar. Ze zag er zoveel gezonder uit. En nog steeds even prachtig. Hij had haar te lang moeten missen en nu zien dat ze helemaal beter was liet al zijn zorgen verdwijnen.

Ik legde mijn beide handen in zijn n ek en zoende hem zachtjes terug. 'Laat me niet meer alleen, nooit niet,' fluisterde ik eventjes en toen drukte ik mijn lippen weer terug. Ik zat heerlijk in zijn armen en vergat me zorgen te maken over dat het misschien wel veel te zwaar voor hem was. Hij zou in die tijd toch ook wel helemaal genezen zijn of niet? Heel zachtjes speelde mijn vinger met een plukje haar en draaide ik het steeds in rondjes.

Elliot kon het niet eens meer verdragen om haar alleen te laten. Hij kuste haar iets vuriger en hield haar gemakkelijk vast. Zijn wonden waren geheeld en zijn spieren versterkt door de trainingen van zijn vader.

Ik drukte me dichter tegen hem aan en tikte heel zachtjes met mijn tong tegen de zijne aan. Mijn hart klopte als een wilde en nu hij er was besefte ik nog meer hoeveel ik hem had gemist en dat terwijl ik me dagen achter elkaar stiekem in slaap had gehuild omdat ik eerder ging slapen dan Armand.

Elliot voelde een gemiste rilling van genot over zijn rug gaan en draaide speelse een rondje om haar tong heen. Alles leek weer zo perfect. Hij kon niet wachten om haar het goede nieuws te vertellen.

Ik liet zijn lippen heel langzaam los, maar drukte meteen mijn lippen weer terig. Ik hapte kort naar lucht en tikte zachtjes met mijn tong weer tegen de zijne.

Elliot worstelde nog even met haar tong en trok toen terug. 'Amelie ik wil je iets vragen.' Zei hij en keek haar breed glimlachend aan.

Ik keek hem lachend aan en hield mijn handen in zijn nek. 'Je mag me alles vragen!' Zeri ik hem blij, zeker niet besefend wat hij me wilde vragen.

Elliot stapte naar achter zodat ze hem wel los moest laten. 'Oke.' Zei hij een beetje onzeker en ging op een knie zitten. 'Ik weet niet waarom, maar sinds ik de eerste klanken van je stem hoorde en je voor het eerst zag kon ik niet meer ophouden met aan je te denken. Amèlie sindsdien ben je mijn leven geworden en ik weet dat het misschien vroeg is, maar ik kon niet langer wachten.' Elliot pakte een doosje uit zijn binnenzak en opende het voor haar. 'Amelie wil je met me trouwen.'

Ik kreeg bijna een hartstilstand toen hij voor me knielde en ik sloeg mijn handen voor mijn mond.'Wat...' Vroeg ik en ik zakte door mijn knieen en sloeg mijn armen rond zijn nek. 'Natuurlijk!' Riep ik uit en ik ging op mijn kont naast hem zitten en keek toen naar de veel te dure ring. 'Wauw...' Fluisterde ik en ik keek hem weer aan. 'Ik droom wel he?' Vroeg ik twijfelend.

'natuurlijk is dit geen droom.' Zei hij en pakte de ring uit het doosje. Elliot schoof de ring rustig om gaar vinger en kuste haar hand.