De holle boom

Benjamin keek op. 'He valsspeler, eerst wachten tot ik slaap!' Grijnsde hij en hij ging weer onderuitgezakt zitten, en sloot zijn ogen opnieuw.

'Pff, slaap dan eens wat sneller jij' zei ze lachend en ze keek naar hem terwijl hij misschien bijna sliep ofzo.

Op een gegeven moment werd zijn ademhaling rustiger en hij ontspande.


Kortom : hij sliep xd

Jayden hoorde zijn ademhaling gelijkmatiger worden en zwaaide even met haar handen voor zijn ogen. Nu wist hij al dat ze hem zou gaan kietelen... ze moest dus iets nieuws verzinnen maar ze kon het eerst nog een keer proberen. Ze legde haar handen weer in zijn zij en kietelde hem zachtjes.

Als Benjamin wakker was geweest had hij het wel gevoeld, maar hij sliep rustig door toen zij hem kietelde.

Jayden stopte toen ze merkte dat het niet werkte, het water was ook nog steeds geen goed idee en hem gaan slaan leek haar ook niet zo verstandig. Ze leunde even met haar hoofd tegen de boom en zuchte, misschien had hij gelijk gehad en was hij niet wakker te krijgen. Ze keek even naar hoe hij sliep en glimlachte, hij was schattig als hij sliep. Ze moest eigenlijk nu aan een sprookje denken maar dan was dit andersom. Doornroosje maar dan anders dacht ze grijnzend. Misschien zou hij zo wakker worden? Als hij van kietelen niet wakker werd zou hij daar al helemaal niet wakker van worden dus het zou wel weer mislukken. Ze keek even naar zijn gesloten ogen en gaf hem toen heel lichtjes een kus op zijn lippen waarna ze rustig afwachte om te kijken of hij er wakker van was geworden.

Benjamin opende geschrokken zijn ogen en hij kreeg een blos op zijn wangen. 'Was.. Jij dat?' Stamelde hij.

Jayden lachte 'Zie je wel dat ik je wakker zou krijgen, nee het was een eekhoorn nou goed' zei ze plagend.

Benjamin zuchtte. 'Goed goed, jij wint.' Zei hij. 'Nou, wat wil je als prijs?' Hij probeerde te glimlachen en het getintel in zijn lippen weg te vegen.'

'Hm? Een prijs? Wat voor prijs zou je me kunnen geven?' vroeg ze hem. Ze grijnsde en dacht toch even na, ze wist eigenlijk niks wat ze aan hem kon vragen.

Hij haalde zijn schouders op. 'Geen idee. Dat mag je helemaal zelf verzinnen.' Zei hij plagerig. Nog steeds wreef hij met de rug van zijn hand over zijn lippen.

Jayden dacht even na en haar blik bleef op zijn hand rusten die over zijn lippen wreef. Haar mondhoeken krulden omhoog en vormden zich tot een glimlach 'Geef me eens een kus' zei ze plagend. 'Dat wil ik wel als prijs' zei ze met pretlichtjes in haar ogen.

'Wat?' Zei Benjamin en hij keek haar fronsend aan. 'Weet je niet iets beters' Vroeg hij aarzelend.

Jayden lachte even 'Nee, en je kreeg de kans om iets te verzinnen' zei ze grijnzend en ze keek hem aan.

Benjamin slikte en keek haar aan. Daarna keek hij naar haar lippen. 'Goed dan.' Zuchtte hij en hij pakte haar schouders even vast. Hij wachtte even, alsof hij aarzelde maar hield daarna diep adem en drukte zijn volle lippen tegen die van haar.

Jayden had niet gedacht dat hij het ook echt zou doen, ze had het gehoopt om em te plagen. Eigenlijk voelde dit helemaal niet verkeerd. Ze gaf hem zachtjes snel ook nog een kus en trok zich toen terug. Ze merkte dat ze een blos op haar wangen had gekregen en keek snel even glimlachend weg.

Benjamin trok zich ook snel terug en stond op. Een beetje onwennig drentelde hij om de boom heen. Doordat deze kus nog helderder was was hij echt in verlegenheid gebracht. Toen ze niet keek veegde hij gauw zijn lippen af met zijn mouw en hij spuugde op de grond. Haar blik ontweek hij.

Jayden glimlachte even, ze vond dit niet erg eigenlijk waren zijn lippen heel zacht, maar dat ging ze maar even niet zeggen. 'Sorry Benjamin' zei ze grijnzend 'Kom alsjeblieft terug zitten' vreog ze glimlachend

Benjamin kwam terug en ging zwijgend in de holle boom zitten. 'Was dat nou zo leuk.' Gromde hij.

Jayden grijnsde een beetje schuldig 'Ik vond van wel' zei ze plagend, maar zweeg toen.

Er viel een stilte tussen hen, en dat om die verdraaide zoen. Benjamin was nog steeds boos dat hij dat moest doen, waar slaat het op, en bleef hardnekkig zwijgen.

Jayden zuchte en kroop wat dichterbij 'Het was maar een grapje oke' zei ze verontschuldigend.

Benjamin knikte, maar zweeg nog steeds. 'Je kent me toch.' Mompelde hij. Hij had eigenlijk geen zin om hier over te beginnen.

'Ja' zei ze zacht en ze zweeg. Ze trok haar knieën op en legde haar hoofd op haar knieën.

'Laten we dit anders vergeten oké?' Zei Benjamin zachtjes. 'En sorry mezelf ben.' zei hij nog een beetje kortaf, maar boos kon hij nooit lang op Jayden zijn.