De holle boom

'Oke' zei ze met een kleine glimlach. Eigenlijk zou ze dit niet vergeten, maar dat maakte niet uit. Zolang hij dacht van wel was het goed.

Opgelucht keek Benjamin haar weer aan. Hij glimlachte naar haar onschuldige gezichtje met ondeugende sproetjes. Toen keek hij naar de lucht. 'Het is al laat.' Mompelde hij.

Jayden knikte 'Helaas.. dat betekend serveren en voor jou koken niet waar?' zei ze rustig en ze keek hem aan.

Hij knikte. 'Vooral pannen versjouwen, groenten en vlees wassen en snijden, aardappels schillen.'

'Och arme' zei ze plagend 'Ik zal alle drankjes bij jou bestellen oke' zei ze er achteraan. 'En je informatie geven over de gesprekken' zei ze glimlachend 'Nu we toch aan dezelfde kant staan'.

Hij glimlachte. 'Gezellig.' Zei hij. 'ik zie je nog wel verschijnen.'

'Vast wel' zei ze glimlachend en ze keek weer in zijn licht groene ogen, waarvan het leek alsof ze licht gaven. Rustig stond ze op en keek nog even naar hem en knikte nog een keer 'Tot straks dan maar he' zei ze vrolijk en ze draaide zich om waarna ze wegliep.

Benjamin keek haar even na en glimlachte. Ze was haar strikje vergeten. Toen draaide hij zich om en liep weer terug richting de keuken.