Rpg van Inge en Claudia

Ethan probeerde haar los te trekken en zuchtte. 'Wil je soms pijn lijden?' Vroeg hij dreigend en probeerde haar los te duwen.

'Alweer pijnlijden bedoel je...' zei ik hem en ik hield hem vast. 'Houd je niet meer van me of zo?'

'Ik hou zielsveel van je, maar jij blijkbaar niet van mij. Je kunt me niet eens vertrouwen.' Zei hij en probeerde zich nog steeds los te krijgen. 'Ik meen het, laat me los voordat ik je serieus pijn doe.'

Ik legde mijn wang tegen zijn borst en drukte me dichter tegen hem aan. 'Breek me dan maar als je me niet eens bij je wilt...' Ik sloot mijn ogen en hoopte dat hij het nu zou laten rusten, want dat wilde ik ook.

'Bijou, laat me los.' Riep hij en zuchtte. Hij tilde haar benen op en begon te lopen naar de badkamer. 'Ik ga naar de wc, wil je daar dan ook bij zijn?' Vroeg hij en zette haar weer neer.

'Ja, alsof ik dat nog nooit heb gezien,' zei ik en ik volgde hem op de voet. 'Ik ga niet bij je weg totdat jij sorry zegt voor zo boos orden en me van de trap duwen en dan zeg ik sorry dat ik je ervan verdacht.'

'Ik ga geen sorry zeggen voor jou idioten beschuldigen.' zei hij en keek haar nog steeds boos aan.

'Je duwde me van de trap van Ethan,' zei ik hem en ik voelde kort aan mijn rug. 'Ik had mijn nek wel kunnen breken.' Ik pakte zijn beide handen en kuste hem snel.

Ethan trok zich terug en trok zcihzelf los. 'Ja, vind je het logisch.' Hij keek haar nog steeds boos aan, maar al wel wat minder. Hij duwde haar aan de kant, maar niet zo hard. Snel liep hij voorbij haar en ging op bed liggen.

'Je moest toch nar de wc?' vroeg ik en ik bleef nu bij het bed staan. Ik keek nu heel verdrietig en begon me uit te kleden.

Ethan schudde zijn hoofd. Hij wou haar gewoon van zich af hebben. Hij trok zijn shirt en broek uit en ging in bed liggen.

Ik kroop in mijn sexy lingerie naast hem en kroop dicht tegen zijn borstkas aan. 'Het spijt mij wel Ethan... maar je hebt me wel pijn gedaan.'

Ethan sloeg zijn armen om haar heen en zuchte. 'Oke, het spijt mij ook.'

'Ah,' kreunde ik toen hij me te strak vastpakte en haalde zijn hand van mijn heup af en legde hem wat hoger neer. 'Wij zullen altijd samen zijn hè?' vroeg ik hem nu.

'Ja, altijd.' Zei hij en kuste haar in haar nek. Zo gingen hun ruzies nu gewoon. Het was spontaan weer goed.

k zuchtte opgelucht en legde mijn gezicht tussen zijn kin en borst neer, tegen zijn nek aan. 'Ik houd oneindig veel van je.'

'ik ook van jou.' zei hij en streelde met een hand haar ultra zachte haar.

Ik trok eht deken over ons twee heen en sloot mijn ogen en kuste voor de laatste keer zijn nek.

Ethan viel in slaap. Whahahahahaa.

Ik stond op één voet en keek de rommelige zolder rond. Met een zucht keek ik om naar Jason. 'Aan welke kant gaan we beginnen?' vroeg ik hem.

Ik stond met mijn jas aan bij de deur en wachtte op Ethan.

Ethan rende de trap af en grijnsde. 'Zolder is op slot. Ze kunnen er nu echt niet meer uit.' Zei hij haar en opende de deur voor haar. 'Na u.'

Jason keek om zich heen en haalde zijn schouders op. Jason liep naar een willekeurige doos en opende die. Wat moesten ze met al die troep.

Zachtjes liep ik hem achterna en keek ik ook in de doos. 'Gaan we het sorteren en op de planken zetten of...?' vroeg ik en ik keek rond en besloot eerst alles naar één kant te brengen zodat we die andere kant leeg konden maken. De dozen waren zwaar en ik voelde de botten in mijn schouder half weer kraken en scheuren.

Ik lachte en liep naar buiten toe. 'Jij rijdt,' zei ik en ik stapte al in de bijrijdersstoel.

Jason pakte de doos van haar over en zette hem neer. 'Met die schouder ga jij echt geen dingen tillen.' Zei hij en pakte nog een doos die hij aan de andere kant zette. 'Ik til wel, dan sorteer jij.' zei hij rusitg. zijn wangen deden extreem veel pijn, maar het kon hem niet schelen. Ze ging niet met die schouder tillen.

Ethan ging achter het stuur zitten en zuchte. 'Kun jij rijden dan?'

Verbaasd keek ik hem aan en eventjes bleef ik twijfelend staan. 'Je bent echt heel lief voor me...' zei ik en ik ging nu bij de dozen zitten en begon er spullen uit te halen.

Ik keek hem verbaasd aan. 'Hoe denk je dat ik in Kloppenburg kom? Ik neem altijd je auto mee...'

Jason ging rustig door en voelde gewoon dat zijn spieren zoveel werk niet gewend waren. zeker niet met maar zo weinig eten en dat bloedverlies van gister. Maar hij ging gewoon door.

Ethan haalde zijn schouders op. 'Heb je gelift?'