Slaapvertrek Elliot

Ik zuchtte opgelucht en bleef twijfelend liggen. Ik maakte me best wel zorgen om hem. Hij mocht geen pijn hebben.

Elliot sloot even zijn ogen en zuchtte. Karma haatte hem.

Heel zachtjes kroop ik naar hem toe en legde ik mijn hoofd op de plek van zijn hart neer. De pijn zat toch in zijn buik en ik lag op zijn borst.

Elliot sloeg zijn arm om haar heen en genoot van haar warmte.

Ik was dan wel warm van buiten, maar ik had het eigenlijk heel erg koud en genoot dan ook even hard van zijn warmte.

'Benjamin zei dat je helemaal niks voor me voelde.' Zei hij pijnlijk.

Ik was stil en deed alsof ik sliep. Hopelijk geloofde hij daten zou hij het niet vragen. Ik wist het echt niet, echt niet.

Elliot zuchtte. Hij voelde dat haar ademhaling nog hetzelfde was en keek naar het plafond.

Ik luisterde naar zijn hartslag, maar klapte toen ineenz samen van de pijn in mijn buik. Ik kreunde zachtjes en kneep mijn ogen samen. Diep inademen en mezelf bij elkaar houden, dat hielp.

Elliot kwam moeilijk omhoog en keek haar verbaasd aan. 'Wat gebeurd er?' vroeg hij en keek haar onderzoekend aan.

TOen ik weer ontspande, kon ik ook pas antwoord geven. Ik sloot mijn ogen en haalde diep adem. 'Ik had buikpijn,' mompelde ik. 'Het is alsof alles samenknijpt in mijn buik dan.'Ik sloot mijn ogen en hield mijn handne op mijn buik.

'Je moet echt naar een dokter.' Zei hij bezorgt.

'Maar het is weer weg,' zei ik hem en ik keek naar hem op. 'Echt... Het gaat weer helemaal goed. Ik wil niet dat ze tijd aan mij verspillen.'

'Ze verspillen geen tijd aan je. Ik eis dat je nu naar Eem dokter gaat.'

'Ja...' zei ik met een zucht en ik keek hem een beetje boos aan. 'Ik ga al...' Ik kwam langzaam overeind en voelde aan mijn buik die weersamentrok.

Elliot keek naar haar buik en legde zijn hand erop. 'Je moet echt wat eten. Ik voel zowat je organen zitten.'

Ikknikte zachtjes. 'Ik eet wel,' mompelde ik. 'Maar niet zoveel... Ik heb geen trek, geen zin in eten.' Ik stond op en haalde diep adem. 'Laten we maar gaan,maar alleen omdat jij het zegt.'

'Dus nu mag ik wel uit bed.' vroeg hij en ging op de rand zitten.

'Ik kan ook alleen,' zei ik nu en ik keek naar hem. Toch ging ik dnek ik niet liever alleen, maar dat zou ik nooit toegevne.

'Het was maar een grapje.' Zei hij en stond moeilijk op. 'let's go.'

Ik keek naa rhem en beet hard op mijn lip. 'Moet ik je helpen?' vroe gik hem en ik keek eventjes kort naar hem. Hij had veel te veel pijn om met mij mee te gaan.

'Nee, hoeft niet.' Zei hij en bleef een beetje wankel staan.

Heel langzaam liepen we naar de dokter toe die we hier spelen omda tik lui ben.

Elliot ging bij de dokter op een bezoekersstoel zitten en keek naar Amèlie.

De dokter luisterde naar mijn verhaal en toen moet ik mijn bovenjurk uitdoen zodat ik alleen nog een dun jurkje aan had. Kort keek ik naar Elliot die er gewoon bij bleef zitten, maar toen kleedde ik me toch uit.